هپاتيت C در افراد داراي سابقه‌ اعتياد تزريقي: ميزان موارد مثبت سرمي و عوامل خطرساز مرتبط

Hepatitis C in Intravenous Drug Users: Seroprevalence and Risk Factors

هپاتيت C يكي از مهمترين معضلات بهداشتي دنياي امروزي را تشكيل مي ‌دهد كه عوارض وخيمي چون سيروز و سرطان كبد را به دنبال دارد. معتادين تزريقي مهمترين گروه در معرض خطر اين بيماري به شمار مي ‌روند. روش ‌ها: در يك مطالعه‌ مقطعي، افراد داراي اعتياد تزريقي مستقر در زندان مركزي، اردوگاه كاردرماني اسدآباد و مراكز گذري (dro‎p in Center يا DIC) استان اصفهان در يك بازه‌ زماني 5 ماهه به روش سرشماري مورد مطالعه قرار گرفتند. به روش مصاحبه، اطلاعات دموگرافيك و عوامل خطر جمع آوري شد و در پرسشنامه‌ استاندارد شده ‌اي وارد گرديد. از هر فرد 5 سي ‌سي خون وريدي گرفته و HCV-Ab با روش اليزا اندازه‌ گيري شد. يافته‌ ها: در اين مطالعه 1485 فرد داراي اعتياد تزريقي شامل 1457 مرد و 28 زن با ميانگين سني 7±32 سال شركت كردند كه HCV-Ab در 644 نفر (43.4 درصد) آنها مثبت بود. عدم ازدواج (تجرد)، خال ‌كوبي، استفاده از سرنگ مشترك، سابقه‌ زندان، مراجعات دندان ‌پزشكي و مدت زمان اعتياد تزريقي عوامل خطر مستقل براي هپاتيت C در افراد تحت مطالعه بود. همچنين، ارتباط جنسي مرد با مرد، تماس جنسي با فرد دچار اعتياد تزريقي و عدم استفاده از كاندوم با شيوع هپاتيت C ارتباط معني ‌دار داشت. از بين عوامل خطر موجود، استفاده از سرنگ مشترك و سابقه‌ زندان بالاترين خطر نسبي و خطر قابل انتساب را داشتند. براي مدت زمان اعتياد، نقطه‌ برش 3 ماه تعيين شد. نتيجه ‌گيري: نتايج اين مطالعه علاوه بر شيوع بالاي هپاتيت C در جمعيت معتادين تزريقي استان اصفهان، حكايت از نقش عمده‌ استفاده از سرنگ مشترك و سابقه زندان در ابتلا به اين بيماري داشت كه بايستي مورد توجه ويژه‌ مسوولين و سياست گذاران بهداشت و درمان كشور قرار گيرد

Background: Hepatitis C, as a major public health problem, has serious complications and intravenous drug users are the most high risk group for it. This study was performed to determine hepatitis C seroepidemiolgy and related risk factors among intravenous drug users in Isfahan province. Methods: In this cross-sectional study, intravenous drug users (IVDUs) in central prison, Assadabad camp and dro‎p in Centers in Isfahan province were selected using census sampling method. After completion validated questionaire including demographic and risk factors by interiew, a 5 cc blood sample was obtained and HCV-Ab was detected using ELISA method. Finding: Among 1485 intravenous drug users (1457 male) with mean age of 32 ± 7 years, 644 (43.4%) were HCV-Ab positive. Not being married, tatooing, needle share, prison history, history of going to dentist and duration of intravenous drug abuse were indepenedent risk factors for hepatitis C. Also, men with men sex, sex with intravenous drug users and unprotected sex (without condom) had significant relationship with hepatitis C. Among HCV risk factors, needle share and prison history had hightest relative and attributable risks. Using ROC curve, the cut off point for duration of intravenous drug abuse was estiamted as three months. Conclusion: The main results of this study indicated high prevalence rate of hepatitis C and the major role of needle share and prison history among intravenous drug users population in Isfahan province that needs to pay attention by governments.