غربالگري هپاتيت C در معتادان تزريقي در زندان ‌هاي استان اصفهان

The Experience of Hepatitis C Screening among Prison Inmates with Drug Injection History

هپاتيت C يكي از مهمترين معضلات دنياي كنوني است. مهمترين عامل خطر اين بيماري اعتياد تزريقي مي باشد. از سوي ديگر، زندان به عنوان اصلي ترين كانون رفتارهاي پرخطر، از جمله اعتياد تزريقي شناخته مي شود. اين مطالعه با هدف غربالگري هپاتيت C در معتادين تزريقي زندان هاي استان اصفهان طراحي و اجرا گرديد. روش ‌ها: در يك مطالعه مقطعي، افراد داراي اعتياد تزريقي فعال و نيز افراد داراي سابقه تزريق مواد مخدر توسط كلينيك مثلثي زندان، رابطين بندها و فراخوان عمومي شناسائي شده، با رعايت نكات اخلاقي، به طور داوطلبانه وارد مطالعه گرديدند. آزمايش آنتي بادي ضدهپاتيت (HCV-Ab) C به روش اليزا انجام و نتايج آزمايش خون، موارد مندرج در پرسشنامه ها و تجربيات افراد درگير در اجراي طرح از طريق روش هاي آمار توصيفي و تحليل محتوا تحليل قرار شد. يافته‌ ها: در اين مطالعه از 6000 زنداني مستقر در زندان مركزي و اردوگاه اسدآباد استان اصفهان، حدود 20 درصد (1200 نفر) اعتياد تزريقي يا سابقه اعتياد تزريقي داشتند كه 951 نفر (80 درصد) آنها وارد مطالعه شدند. نتايج آزمايش خون حكايت از شيوع هپاتيت C در 42 درصد شركت كنندگان داشت. فاكتورهاي ناشي از تجربيات مجريان طرح عبارت از مشكلات خونگيري، مشكلات ورود به زندان، مشكلات ناشي از عدم همزماني خونگيري و پرسشگري و همكاري خوب شركت كنندگان بود. نتيجه ‌گيري: با توجه به توفيق غربالگري هپاتيت C در حدود 80 درصد زندانيان داراي سابقه اعتياد تزريقي يا معتاد تزريقي استان اصفهان، اين مطالعه به عنوان يك تجربه موفق مي تواند مورد استفاده محققين و مسوولين نظام سلامت كشور قرار گيرد

Background: Hepatitis C is a major worldwide problem with remarkable medical burden which is emerging mostly due to intravenuos drug abuse. The prevalence of hepatitis C infection is higher among prison inmates because of the high proportion of injecting drug users. So, the aim of this study was to determine the seroprevalnce of hepatitis C infection among prisoners with history of intravenous drug abuse in Isfahan province-Iran. Methods: In this cross-sectional study, active and inactvie intravenous drug abusers were enrolled into study volluntarily with ethical considerations. Participants were interviwed using a structured questionnaire and a blood sample was collected for detection HCV antibody using ELISA method. Finding: From 6000 prison inmates in Isfahn central prison and Assadabad Camp, approximatly 20 percent (1200 ones) had hsitory of intravenous drug abuse from which, 951 ones (80%) were intered in this study. The prevalenc of HCV infection was 42 percent and the main factores earned from this project experience were: problem in giving samples, problem in prison interance, separate interveiw and sample collecting, and desirable participants’ cooperation. Conclusion: According to success in obtaning nearly 80% of prison inmates with history of drug abuse, this is a good experience for other investigators and health directors to design simillar studies or executive protocols.