اصول طراحي فضاهاي باز دانشگاهي بر اساس مدل سرزندگي و ارتقاء آموزش

Principles of university open spaces design based on vitality model and promotion of training

با توجه به تاثيري كه فضاهاي دانشگاهي مي تواند بر مخاطبان و كاربران اينگونه فضاها داشته باشد. هدف پژوهش حاضر ارائه رهنمودهايي براي طراحي فضاهاي باز دانشگاهي ميتي در افزايش سرزندگي و تعاملات اجتماعي مان استفاده كنندگان و يهود، سطح آموزشي در بين آنها است. پژوهش حاضر مي كوشد ضمن شناسايي عناصر مؤثر بر ارتفاء سرزندگي و ارتفاء آموزشي از طريق فعاليت گروهي، رابطه همبستگي بين اين عوامل را در قالب يك مدل تحليلي ترسيم كند. در اين پژوهش از روش تحفق تلفيفي (كيفي كمي) استفاده شده است. پس از تدوين جدول هدف محتوي و پارت نامه، حجم نمونه از طريق ديدگاه كالاين با توجه به تعداد سوالات برنامه يه 341 نفر رسيد. لذا از دانشجويان در رشته هاي معماري، معماري منظر، شهرسازي و عمران در سطح دانشگاه هاي ايران بصورت نمونه گيري خوشه اي تصادفي انجام گرفت و نتايج براي تحليل داده هاي جمع آوري شده در نرم افزار SPSS نسخه ي22 بر اساس تحليل عامل R استخراج، و مدل توسط Amos صورت گرفت. نتايج اين پژوهش بيانگر آن است كه ابعاد فيزيكي فضا شامل: انعطاف پذيري، تنوع فضايي، عناصر محيطي، دسترس پذيري، ابعاد انساني و عملكردي شامل: شكل گيري رفتار انساني، آسايش رواني و اجتماع پذيري ابعاد معنا و سرزندگي شامل: سرزندگي محيطي تأثيرگذار مي باشد.

Considering the effect that academic spaces can have on the audience and users of these spaces, the present study aims to provide guidelines for designing open university spaces based on increasing the vitality and social interactions among users and improving the level of education among them. The present research tries to identify the factors affecting the promotion of vitality and social interactions from the users' perspective, drawing the correlation between these factors in an analytical model. In the current study, both quantitative and qualitative research methods have been used. After formulating the contents of the content table and the questionnaire, the sample size based on Klein's views reached 341 according to the number of questionnaires. Therefore, students from architecture, landscape architecture, urban planning and civil engineering at Iranian universities were randomly selected by cluster sampling. The data were analyzed by SPSS version 22 using R factor analysis. The model was developed by Amos. The results of this research indicated that social, physical, designing and psychological dimensions of the environment are influential.