ميانگين طول مدت تهويه‌ي مكانيكي و عوامل موثر بر آن در بيماران تحت عمل ازوفاژكتومي ترانس هياتال به دليل سرطان مري

Evaluation of Mechanical Ventilation Mean Duration and its Predicting Factors during Transhiatal Esophagectomy in Patients with Esophageal Cancer

ازوفاژكتومي درمان اصلي براي بدخيمي‌هاي مري و محل اتصال مري به معده است. نارسايي تنفسي پس از عمل و ساير مشكلات تنفسي مثل آتلكتازي و هيپوكسي شديد به دفعات متعدد پس از جراحي سرطان‌هاي مري رخ مي‌دهد. چنين بيماراني در اغلب موارد نياز به مراقبت در icu و تهويه‌ي مكانيكي دارند. هدف از اين مطالعه، بررسي ميانگين طول مدت تهويه‌ي مكانيكي و عوامل موثر بر آن حين برداشتن مري به روش ترانس هياتال در سرطان‌هاي مري مياني و تحتاني بود.روش‌ها: اين مطالعه يك مطالعه‌ي cross sectional تحليلي بود و در بيمارستان الزهراي (س) اصفهان روي اطلاعات پرونده‌اي مربوط به 70 بيمار مبتلا به سرطان قسمت مياني و ديستال مري كه در بخش جراحي توراكس اين بيمارستان در فاصله‌ي سال‌هاي 1385 تا 1386 تحت عمل جراحي ازوفاژكتومي به روش ترانس هياتال قرار گرفته بودند، انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، محل ضايعه، طول مدت تهويه‌ي مكانيكي، طول مدت جراحي، يافته‌هاي اسپيرومتري (fev1)، كاهش وزن، وجود يا عدم وجود ترانسفيوژن و ميزان آلبومين سرم هنگام بستري شدن از پرونده‌ي بيماران استخراج گرديد. در نهايت تمامي داده‌ها با استفاده ازآزمون‌هاي t و 2χ توسط نرم‌افزار 14spss تحليل گرديد.يافته‌ها: ميانگين سني بيماران 11.81 ± 60.71 سال و 64.3 درصد بيماران را مردان تشكيل مي‌دادند. از نظر پاتولوژي 43 نفر (61.4 درصد) scc و 26 نفر (37.1 درصد) آدنوكارسينوم داشتند. در كل 41.4 درصد بيماران دچار عارضه و 7.1 درصد از بيماران دچار مرگ در 30 روز اول شدند. 15 بيمار (21.4 درصد) پس از عمل نياز به ونتيلاسيون مكانيكي با ميانگين 1.34 روز پيدا كردند. ميانگين زمان ونتيلاسيون مكانيكي با پارگي پلور حين عمل، نياز به ترانسفيوژن حين عمل، ليك آناستوموز، نوع پاتولوژي،ايجاد تنگي پس از عمل و ايجاد امپيم رابطه‌ي معني‌داري نداشته است. در حالي كه اين ميانگين در بيماراني كه طي 30 روز پس از عمل فوت كرده بودند، بيماراني كه پس از عمل نياز به لوله گذاري داخل تراشه داشته، بيماراني كه قبل از عمل آلبومين كمتر از gr/dl 3.5 داشته‌اند‌ و بيماراني كه fev1 كمتر از 2 ليتر داشته‌اند، به طور معني‌داري بيشتر از بقيه بود. از بين متغيرهاي كمي اين مطالعه، تنها ميزان fev1 قبل از عمل با ميانگين زمان ونتيلاسيون مكانيكي رابطه‌ي معني‌داري داشته است.نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه در اين مطالعه مشخص شد، آلبومين پايين سرم (كه نمايانگر سوء تغذيه‌ي زمينه‌اي است) و fev1 كمتر از 2 ليتر با ونتيلاسيون مكانيكي طولاني مدت (و در پي آن مرگ و مير بالاتر) رابطه‌ي ‌معني‌دار دارد، به نظر مي‌رسد اصلاح وضعيت تغذيه‌اي بيمار و بهبود بخشيدن به عملكرد ريوي مي‌تواند طول مدت تهويه‌ي مكانيكي را كوتاه‌تر كند و شايد از ميزان مرگ و مير متعاقب ازوفاژكتومي بكاهد.

Background: Esophagenctomy is the principle treatment for esophageal and gastroesophageal junction malignancies. Postoperative respiratory failure and other respiratory problems like athelectasis and severe hypoxia occur frequently after esophageal cancer surgeries. Such patients mostly need ICU care and mechanical ventilation. The aim of present study was to evaluate mean duration of mechanical ventilation and its predictor factors during esophageal resection in middle and distal esophageal cancers. Methods: This cross sectional analytic study performed in Al Zahra hospital, Isfahan on medical records of 70 patients with middle and distal esophageal cancer operated by transhiatal method in Department of Thoracic Surgery. Patient’s age, sex, tumor location, duration of mechanical ventilation, duration of operation, spirometry findings (FEV1), weight loss, need for transfusion, and serum albumin level on admission extracted from medical charts. Finally all data were analyzed by SPSS16 using chi-square and t tests. Findings: Patient’s mean age was 60.71 ± 11.81 years and 64.3% of them were men. Pathologically, 43 patients (61.4%) and 26 patients (37.1%) were diagnosed by SCC and adenocarcinoma respectively. Totally frequency of complications were 41.4%, and 7.1% of subjects were died within first 30 days. 15 patients (21.4%) were mechanically ventilated after surgery with mean duration of 1.34 day. Mean duration of mechanical ventilation showed no association with intraoperative pleural rapture, intraoperative blood transfusion, anastomosis leakage, type of pathology, postoperative anastomotic stricture, and empyema. However mean duration of mechanical ventilation were significantly higher in died patients within 30 days after surgery, reintubated subjects, patients with serum albumin level of less than 3.5 g/dl, and patients with less than 2 liter FEV1. Among quantitative variables, only FEV1 were associated with mean duration of mechanical ventilation. Conclusion: As our data showed hypoalbuminemia (which reflects subsequent malnutrition) and less than 2 liter FEV1 is correlates with prolonged mechanical ventilation (and probably more mortality) it is recommended to improve nutritional condition as well as pulmonary function preoperatively to shortened duration of mechanical ventilation and prohibit mortality rate