عصر رضاشاه پهلوي و تجديدِ معادلات پيشين در تاريخ روابط خارجي ايران (1320-1304)

Reza Shah and Renewing the Former Equations in Iran’s Foreign Relations (1925- 1941)

چهار سال پس از كودتاي سوم اسفند 1299، رضاشاه پهلوي روابط خارجي ايران را در جهت پيشگيري از مداخلۀ قدرت‌‌هاي بزرگ تغيير داد. لازم به ذكر است كه در سراسر عصر قاجار ايران در معرض نفوذ سياسي، اقدامات نظامي و بهره‌برداري اقتصادي دو قدرت بزرگ روسيۀ تزاري (و متعاقب آن شوروي) و بريتانيا بود. رضاشاه جهت مقابله با مداخلات خارجي اصلاحاتي را در زمينه‌هاي اجتماعي، اقتصادي و سياسي به منظور بنيان گذاشتن دولت مُدرن در ايران انجام داد. با اين حال و علي‌رغم سياست‌هاي نوسازي و توسعۀ مورد نظر رضاشاه، معادلات روابط خارجي ايران همچنان بر اساس رقابت‌هاي ميان بريتانيا و شوروي صورت پذيرفت. به عبارت ديگر روابط خارجي ايران در دوران رضاشاه همچون عصر قاجار در جهت موازنه در مقابل بريتانيا و شوروي احياء شد.

Four years after the 1921 coup, Reza Shah initiated many changes in Iran's foreign relations to prevent great powers intervention. It should be noted that during the Qajar era, Iran was under the political influence, military actions and economic exploitation of Britain and Russia (replaced by Soviet Union). In his campaign against foreign interventions, Reza Shah introduced many social, economic, and political reforms during his reign, ultimately laying the foundation of the modern Iranian state. In spite of modernization and development policies undertaken by Reza Shah, equations of Iran’s foreign relations were mounted on the competitive basis between Britain and Soviet. In other words, as the Qajar era, Iran’ foreign relations during Reza Shah, was restored to counterbalance British and Soviet influence.