نقش روابط اجتماعي بر شركت افراد در فعاليت هاي ورزش تفريحي در پارك هاي شهر مشهد

The role of social communication on recreational sport participation in the parks of Mashhad

هدف: پارك هاي شهري به عنوان محل مناسبي براي انجام فعاليت هاي ورزشي و همزمان ايجاد روابط اجتماعي بسيار مورد توجه قرار گرفته است. هدف اين تحقيق بررسي نقش ارتباطات اجتماعي بر مشاركت افراد در ورزش تفريحي در پارك هاي شهري است و در اين راستا ويژگي هاي فردي افراد جامعه مورد تأكيد قرار دارد. روش­ شناسي پژوهش: روش تحقيق از نظر استراتژي توصيفي و از نظر مسير اجرا پيمايشي است كه داده ها به شكل ميداني جمع آوري گرديده است. جامعه تحقيق عبارت بود از شهروندان شركت كننده در فعاليت هاي ورزشي در پارك هاي شهر مشهد كه طبق آخرين سطح جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه تحقيق با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي و به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش تحقيق پرسشنامه محقق ساخته با تكيه بر مباني نظري و تحقيقات مشابه بود كه روايي آن توسط متخصصين و آزمون تحليل عاملي تأييد گرديد و پايايي آن پس از اجراي آزمايشي 0/88 بدست آمد. يافته ­هاي پژوهش: افراد شركت كننده در ورزش پارك ها داراي انگيزه بالايي براي يافتن دوستان جديد در ورزش و ايجاد روابط اجتماعي با افراد هم سنخ خود بوده و حضور دوستان ورزش، موجب استمرار شركت آنها در ورزش شده و حتي شبكه هاي ارتباطي آنها به محيط هاي غيرورزشي تعميم يافته است. افراد مسن و افراد داراي تحصيلات عاليه و نيز افرادي كه به دلايل مختلف از همسران خود جدا شده اند، كمتر از سايرين به ايجاد روابط اجتماعي به عنوان انگيزه حضور در ورزش توجه داشته اند. نتيجه‌گيري: به‌طور خلاصه، ايجاد روابط اجتماعي انگيزه مهمي براي حضور در ورزش است تا حدي كه شركت كنندگان در ورزش، اين روابط اجتماعي را به ارتباطات خانوادگي و دوستان تسري مي دهند. پس توجه به ارتباطات اجتماعي مي تواند فرصت خوبي براي مديران سازمان هاي ورزشي كشور در جذب مردم به ورزش باشد.

Objective: Sport as one of the man's prominent activities has an important role in citizen life. Nowadays, the urban parks are very important places to take part in physical activities and communicate with other people. The purpose of this research was to investigate the role of social communication on recreational sport participation in the urban parks focused on demographic characteristics of participants. Methodology: It is a descriptive survey done as a field study. The research population was the people who participated in physical activities in the parks of Mashhad. According to Morgan's sampling table, the sample size was 384 participants selected by cluster random sampling. The research instrument was a structured questionnaire prepared considering the research literature and background. The validity was approved by the experts. Cronbach's Alpha showed a high reliability (α= 0.88). Results: Making friends and communicating with the peers were the important motivations for the participants. Accompanying friends were considered as a strong stimulus for participants to continue sport participation in the parks. Interestingly, the communication networks of recreational sport participation have been extended to non-sport spaces. Conclusion: The old people, individuals with higher education degree and the divorced ones do not mind sport participation to make social communication.