تاثير آموزش مبتني بر بحث گروهي در خود مراقبتي زنان آسيب‌پذير براي پيشگيري از ابتلا به ايدز، شهر كرج

A Survey on The Effect of Group-Discussion to HIV Prevention in Self-Care Vulnerable Women, in Karaj in 2014-2015

زمينه و هدف: سومين موج انتقال اچ آي وي از طريق روابط جنسي در سال هاي اخير، رو به افزايش است و اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش مبتني بر بحث گروهي در خود مراقبتي زنان آسيب‌پذير براي پيشگيري از ابتلا به ايدز، در شهر كرج در سال 94 -1393 انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مطالعه‌اي نيمه‌تجربي با مداخلۀ آموزشي از نوع قبل و بعد روي 46 زن آسيب‌پذير در برابر ابتلا به ايدز، انجام گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه و مشتمل بر دو بخش؛ اطلاعات دموگرافيك و سوالات مربوط به آگاهي، نگرش، عملكرد و رفتارهاي پر خطر بود. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 19 و به‌كارگيري آزمون توصيفي، آزمون تي، آناليز واريانس و ANOVA تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد تفاوت ميانگين نمرات نگرش قبل و دو ماه بعد از مداخلۀ آموزشي 1/78±2/97 و تفاوت ميانگين نمرات عملكرد قبل و دو ماه بعد از مداخلۀ آموزشي 2/11±2/69 به‌دست آمد. بين متوسط نمرۀ آگاهي، نگرش و عملكرد نمونه‌هاي پژوهش شدۀ قبل و دو ماه بعد از آموزش تفاوت آماري معني‌داري وجود داشت(P <0.00). نيز تفاوت آماري معني داري بين استفاده از كاندوم قبل و بعد از آموزش وجود داشت (P <0.00) نتيجه‌گيري: انجام مداخلات آموزشي با شيوه‌هاي مناسب در افزايش دانش، تغييرات مثبت نگرش و بهبود عملكرد شركت‌كنندگان موثر بوده است. اجراي آموزش‌هاي مستمر و هدفمند در محيطي حمايتگر و به دور از پيش‌داوري و قضاوت در زنان آسيب پذير نياز مهمي ارزيابي مي‌شود.

Background and Objective : Undoubtedly, AIDS is the most important infectious disease emerged in the late twentieth century. In recent years, the third wave of HIV transmission through sexual activity is rising. The main aim of this study was to investigate the effect of group-discussion-based education on HIV prevention among vulnerable women, in Karaj in 2015. Methods: The study was conducted as a semi-experimental trial with pre-, postintervention on 46 vulnerable women referring to behavioral health counseling Center and special center for counseling vulnerable women. Sampling was conducted based on in-access samples and were evaluated in three Phases (before intervention, one week after intervention and two months after intervention). Data were collected by questionnaire in which two parts existed. The first part included demographic questions and the second part was in regard to the questions about knowledge, attitude, practice and the risky behaviors. Data were evaluated statistically using SPSS version 21 and descriptive tests, t-tests, and Analysis Of Variance (ANOVA). Results: The results demonstrated that the differences between mean scores of attitude before and two months after the intervention was 2.97 ± 1.78 and difference in performance scores before and two months after the intervention was 2.69 ± 2.11. There was a statistically significant difference (P <0.0001) when comparing the average score of knowledge, attitude and practice of samples pre-, post-intervention. The significant difference between before and after intervention was the use of condoms (P <0/001). Conclusion: The appropriate method of educational interventions provided positive effects in increasing participats’knowledge, their positive attitudes and improvement in their behavior. A continuous and targeted training in supportive circumstances without prejudice about vulnerable women seems an immediate requirement for health promotion in the society.