عنوان به زبان ديگر :
Study of phytoremediation of aquatic plants of Dez River (Potamogeton crispus), (Ceratophyllum demersum), (Polygonum hydropiper) and (Phragmites australis) for bioaccumulation heavy metals Cd, Pb, Zn and Cu
پديد آورندگان :
رومياني، لاله دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز - واحد اهواز - گروه شيلات , حكيمي مفرد، رضا دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز - واحد اهواز - گروه شيلات , جليلي، سحر دانشگاه آزاد اسلامي، آبادان - واحد آبادان - گروه شيلات
كليدواژه :
فلزات سنگين , گياهان آبزي , گياه پالايي , رودخانه دز
چكيده فارسي :
آلودگي اكوسيستم هاي آبي به فلزات سنگين، به علت اثرات اكولوژيكي نامطلوب آن ها، از ديدگاه محيط زيست بسيار مهم است. گياهان آبزي از ديدگاه ساختاري و عملكردي نقش بسيار مهمي در اكوسيستم هاي آبي بازي مي كنند كه اين كار را از طريق تغيير رژيم حركات آب، ايجاد پناهگاه براي ماهيان و بي مهرگان آبزي، ايجاد منبع غذايي و بهبود كيفيت آب از طريق متعادل كردن اكسيژن آب، چرخش هاي غذايي و تجمع زيستي فلزات سنگين انجام مي دهند. توانايي گياهان آبزي جهت جذب فلزات سنگين بخصوص براي تصفيه فاضلاب هاي صنعتي موردتوجه بسيار واقع شده است. بااين حال به دليل سازگاري اين فناوري و هم چنين كم هزينه بودن آن موردتوجه صاحب نظران زيادي قرارگرفته است. اين مطالعه به منظور بررسي تجمع فلزات سنگين كادميوم (Cd)، روي (Zn)، سرب (Pb) و مس (Cu) در 4 گياه آبزي بومي رودخانه دز، Potamogeton crispus)، Ceratophyllum demersum،Polygonum hydropiper (Phragmites australis ودر سال 1391 انجام شد. غلظت فلزات سنگين در 10 نمونه ريشه، ساقه و برگ گياهان آبزي اندازه گيري شد. از هر ايستگاه 3 نمونه رسوب سطحي (تا عمق 10 سانتي متر) به وزن حدود 700 گرم به وسيله اجسام پلاستيكي برداشته شد. نتايج مطالعه نشان داد كه فلز روي بيش ترين تجمع را در 3 ايستگاه داشته است و ميزان آن در رسوبات شمال تا جنوب رودخانه دز از 240.33±2015-270.67±30.11 ppm متغير بود. كم ترين ميزان مربوط به فلز كادميوم با 0.99±-0.001 ppm تا 0.10±1.60 به دست آمد. ميزان فلزات مس، كادميوم و سرب پايين تر از حد مجاز بين المللي ولي عنصر روي بالاتر از حد مجاز بود. نتايج آماري نشان دادند كه ريشه گياه ني و برگ گياه پوتاموژتون در جذب فلزات سنگين از تفاوت معني دار با ساير اندام هاي گياهان برخوردار بودند (P>0.05).
چكيده لاتين :
Contamination of aquatic ecosystems by heavy metals has become a critical environmental concern due to their potential adverse ecological effects. Aquatic macrophytes play an important role in the structural and functional aspects of aquatic ecosystems by altering water movement regimes, providing shelter to fish and aquatic invertebrates, serving as a food source, and altering water quality by regulating oxygen balance, nutrient cycles, and accumulating heavy metals. The ability to hyperaccumulate heavy metals makes them interesting research candidates, especially for the treatment of industrial effluents and low cost and adaptability of this technology, it is considered by many experts. This study was conducted for bioaccumulation Cd, Pb, Zn and Cu for 4 aquatic plants (Potamogeton crispus), (Ceratophyllum demersum), (Polygonum hydropiper) and (Phragmites australis) in Dez River in 2012. The concentrations of heavy metals in 10 samples of sediments, roots, stems and leaves of aquatic plants were measured. From each station, three sample of surface sediment (to depth 10 cm) with 700 g, remove by plastic vessels. Results showed that, the highest concentrations of Zn were found in 3 stations, that reaching 240.33± 20.15- 279.67±30.11ppm in North to South sediments, respectively. The lowest concentrations, related to Cd, with 0.99± 0.001- 1.6± 0.10 ppm in North to South sediments, respectively. The concentration of heavy metals including Cu, Pb and Cd were less than the amounts reported by international legislation limits but the concentration of Zn was more than the recommended consumption limit. The statistical results showed that, root of (Phragmites australis) and leaves of (Potamogeton crispus), significant different with others plants organs (P<0.05).
