ارزيابي عوامل اقتصادي موثر بر آلودگي زيست‌محيطي در ايران

Assessing the Effects of Economic Factors on Environmental Pollution in Iran

كاهش آلودگي و دست‌يابي به اقتصادي همراه با محيط زيست پاك يكي از موضوع‌هاي مهم در در دهه‌هاي اخير است. در اين پژوهش با رويكردي كلان، به ارزيابي عوامل اقتصادي مؤثر بر آلودگي زيست‌محيطي در ايران در سال­هاي 1392-1350 پرداخته شد. نتايج اين پژوهش نشان دادند كه اثر متغير مصرف انرژي در سطح بالايي از اهميت آماري برخوردار است، به‌ گونه‌اي‌كه انتظار مي‌رود با افزايش سرانه مصرف انرژي به مقدار 10 درصد، سرانه انتشار آلودگي در بلندمدت حدود 8 درصد و در كوتاه ­مدت حدود 6 درصد افزايش ­يابد. با 10 درصد افزايش در رشد جمعيت شهرنشيني انتظار مي‌رود سرانه انتشار 2CO در بلندمدت حدود 1/2 درصد و در كوتاه‌مدت حدود 0/86 درصد كاهش يابد. شاخص آزادسازي تجاري با اثرگذاري ناچيز، تأثيري منفي بر انتشار آلودگي دارد. بنابراين، نمي‌توان ايران را به‌ گونه طبيعي از نگراني­ هاي زيست‌محيطي مصون دانست و پيشنهاد مي‌شود در سطوح مقادير درآمد سرانه بالاتر از 2300 دلار (تقعر دوم منحني) كه روند افزايش ­آلودگي شتاب بيش‌تري مي­ يابد، با جديدت بيشتري به دنبال روش­هاي كنترل آلودگي بود.

Reducing pollution and achieving economic benefits with cleaner environment is one of the most important issues in recent decades. In this research, a macro approach was applied to assess the economic factors affecting environmental pollution in Iran during the years 1971-2013. The results indicated that the effect of variable energy consumption was at high levels of statistical significance, so that by 10 percent increase per capita energy consumption is expected that per capita emissions increased in the long-term and short-term by about 8 and 6 percent respectively. Also by 10 percent increase in urban population growth is expected that per capita emissions reduced in the long-term and short-term about1.2 and 0.86 percent respectively. Trade liberalization had negative impact on the emissions. Thus Iran can not be considered naturally immune against environmental concerns and we propose that at levels of per capita income of over $ 2,300 (second concave curve), that pollution increases more quickly so that politicians should look for more pollution control methods.