تاثير درجه باز بودن تجارت بخش كشاورزي بر امنيت غذايي در ايران رهيافت خودرگرسيوني با وقفه‌هاي توزيعي

The Effect of Agriculture Trade Openness on Food Security in Iran (ARDL Approach

با توجه به اهميت بخش كشاورزي در توليد، اشتغال و ايجاد امنيت غذايي، كشورهاي گوناگون جهان اعم از توسعه يافته و يا در حال توسعه، از راههاي گوناگون اين بخش را مورد حمايت قرار مي‌دهند. در اين مطالعه اثر درجه بازبودن تجارت بخش كشاورزي بر امنيت غذايي كشور در چارچوب الگوي خودرگرسيوني با وقفه ­هاي توزيعي در دوره زماني 1392-1378 مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج مطالعه حاكي از وجود اثر مثبت درجه باز بودن تجارت بخش كشاورزي بر شاخص امنيت غذايي كشور در دوره مورد بررسي است. بر اين اساس، به ازاي افزايش يك درصدي درجه باز بودن تجارت بخش كشاورزي، مقدار شاخص امنيت غذايي 0/21 درصد در بلندمدت افزايش خواهد داشت. لذا، اعمال سياست ­هايي در راستاي افزايش حجم تجارت، بويژه افزايش توليد با استفاده از فناوري‌هاي متناسب منطقه، صادرات محصولات بخش كشاورزي و حمايت از توليدكنندگان اين بخش بمنظور كاهش هزينه­ هاي توليد و افزايش كيفيت و بهره ­وري ضروري است. هم‌چنين، افزايش تمايل به سرمايه­ گذاري بخش خصوصي در بخش كشاورزي و گسترش صنعت بيمه محصولات كشاورزي براي كاهش ريسك و نااطميناني و تشويق كشاورزان در راستاي توليد بيش‌تر و بهتر محصولات و افزايش حاشيه امنيت غذايي، اجتناب ناپذير است.

In the present study, the effect of the degree of trade openness of agricultural sector on food security of the country has been investigated in the form of self-regression model with distributions in the period of 1999-2013. The results of the study indicate that the degree of openness of agricultural trade on the country's food security index is positive. Accordingly, for one percent increase in the degree of openness of agricultural trade, the index of food security would increase by 0.21 percent in the long run. Therefore, policies to increase production by using the appropriate technology for export in order to reduce production costs and increase the quality and productivity are recommnded. Also, increasing incentives to private sector investment and expansion of agricultural insurance to reduce risk and uncertainty and encourage farmers to produce quality products is inevitable