بررسي رابطه فرهنگ سازماني با نوآوري اعضاي هيات علمي دانشكده هاي كشاورزي استان خوزستان

سازمانها براي بقا و تداوم نقش مثبت و سازنده خود به افكار و انديشه هاي نو و تازه نياز دارند تا بتوانند پويايي خود را تضمين كنند وگرنه به زوال و نابودي محكوم خواهند شد. يكي از عوامل موثر در بروز نوآوري در سازمان فرهنگ سازماني است كه مي تواند پيشبرنده و يا باز دارند نوآوري در سازمان باشد. در اين ميان، با توجه به كاركرد اصلي دانشگاه ها كه گسترش مرزهاي دانش و توليد علم است و منشاء و شالوده علم، خلاقيت و نوآوري است؛ نوآوري در نظام آموزش عالي نسبت به ساير سازمانها اهميت و ضرورت بيشتري دارد. در اين راستا، تحقيق حاضر با هدف كلي بررسي جايگاه فرهنگ سازماني در نوآوري اعضاي هيات علمي دانشكده هاي كشاورزي استان خوزستان انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل تمام اعضاي هيات علمي دانشكده هاي كشاورزي دولتي استان خوزستان بودند (N=120) كه با استفاده از سرشماري براي تمام آنها پرسشنامه ارسال شد و در نهايت، 108 پرسشنامه تكميل و عودت داده شد. ابزار اصلي تحقيق پرسشنامهاي بود كه روايي آن توسط پانل متخصصان و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ تاييد گرديد (α>0.70). تجزيه و تحليل داده ها بوسيله نرمافزار SPSS win 18 انجام شد. نتايج تحليل همبستگي نشان داد كه رابطه مثبت و معني داري در سطح يك درصد بين تمام مولفه هاي فرهنگ سازماني با نوآوري وجود دارد. همچنين، نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه مولفه هاي فرهنگ سازماني قادر به تبيين 61/6 درصد از تغييرات واريانس متغير وابسته تحقيق (نوآوري) مي باشند. نتايج اين مطالعه مي تواند به مديران و برنامه ريزان در جهت تدوين برنامه ها و راهبردهاي براي افزايش نوآوري در بين اعضاي هيات علمي دانشكده هاي كشاورزي كمك نمايد.