فراواني و الگوي صدمات مراجعه كنندگان حوادث ترافيكي به واحد معاينات پزشكي قانوني بندرعباس با تشخيص صدمات ساختگي در سال هاي 1395 تا 1396

Frequency and Pattern of Injuries of Traffic Accidents Presenting to Bandar Abbas Forensic Medicine Center by Detecting Factitious Injuries from 2016 to 2017

اهداف: با توجه به نسبت بالاي صدمات ساختگي در ايران و به منظور شناسايي اين گونه صدمات و ارايه راه كارهايي به منظور كاهش تقلب در استفاده از بيمه، مطالعه حاضر با هدف بررسي الگوي صدمات، مشخصات فردي و مختصات حادثه ترافيكي انجام شد. ابزار و روش ها اين مطالعه از نوع مقطعي- توصيفي است كه روي 58 نفر از مصدومان ناشي از تصادفات رانندگي مراجعه كننده با معرفي نامه مقام قضايي به اداره كل پزشكي قانوني استان هرمزگان با تشخيص صدمات ساختگي، از ابتداي تير سال 1395 تا پايان خرداد سال 1396 انجام شد. به منظور جمع آوري داده ها از چك ليستي حاوي متغيرهاي دموگرافيك و نوع و محل صدمات استفاده شد. سوابق كيفري افراد با استعلام از اداره آگاهي استان هرمزگان مورد بررسي قرار گرفت. نهايتا داده ها توسط نرم افزار آماري Stata 12 و آزمون مجذور كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها از بين 58 مورد صدمات ساختگي، 57 نفر مرد (98/3%) بودند و بيشترين موارد (51/7%) مربوط به گروه سني 30-20 سال بود. بيشتر افراد شغل آزاد (72/4%) و سطح تحصيلات زير ديپلم (65/5%) داشتند. شايع ترين محل جراحات سطحي، ساعد (60/3%)، شايع ترين محل شكستگي، ديستال اولنا (25/9%) و شايع ترين تظاهر صدمات ساختگي، ساييدگي بود. نتيجه گيري اكثريت مراجعه كنندگان با صدمات ساختگي به پزشكي قانوني، مرد، در گروه سني 30-20 سال، داراي شغل آزاد، سابقه كيفري و سطح تحصيلات زير ديپلم هستند. از نظر الگو، شايع ترين محل جراحات و شكستگي به ترتيب ساعد و ناحيه ديستال اولنا است و ساييدگي تظاهر عمده صدمات ساختگي است.

Aims: Considering the high rate of factitious injuries in Iran and in order to identify such injuries and providing solutions to reduce fraud in the use of insurance, this study was conducted with the aim of investigating injury patterns, personal characteristics, and traffic accident coordinates. Instruments & Methods: This cross- sectional study was conducted from July 2016 to the end of June 2017 on factitious injuries diagnosed in the Forensic Medicine office in Hormozgan province. A checklist containing demographic variables and the type and location of injuries were used to collect the data. The criminal records of individuals were investigated by Police Criminal Investigation Department of Hormozgan Province. The data was analyzed in Stata 12, using Chi-square. Findings: Out of 58 cases of factitious injuries, 57 cases were male (98.3%) and most cases (51.7%) were from the age group of 20 to 30 years. Most individuals were self- employed (72.4%) and had the level of education below the diploma (65.5%). The most common site of superficial injury was the forearm (60.3%), the most common site of fracture was Distal Ulna (25.9%), and the most common manifestation of factitious injury was abrasion. Conclusion: The most cases with factitious injuries were male in the age group 20 to 30 years, self- employed, and with elementary of education and criminal record. With regard to the pattern of injuries, the most common site of superficial injury and fracture are forearm and Distal Ulna, respectively, and the most common manifestation of factitious injury is abrasion.