عنوان مقاله :
بررسي پرتوگيري ناشي از گاز رادن در كاركنان مراكز راديوتراپي شهر تهران در سال 1394
عنوان به زبان ديگر :
Assessment of Staff Exposure to Radon in Radiotherapy Centers in Tehran, 2015
پديد آورندگان :
ايماني، آرزو دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پيراپزشكي - گروه علوم پرتوي , ميانجي، فريدون سازمان انرژي اتمي، تهران , چنگيزي، وحيد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پيراپزشكي - مركز تحقيقات مديريت اطلاعات سلامت , موسوي انيجدان، حسين دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پيراپزشكي , پايدار، رضا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پيراپزشكي
كليدواژه :
رادن و دوز موثر , راديوتراپي , اتاقك نفوذي رادن
چكيده فارسي :
ارزيابي تراكم رادن در ساختمان هاي زير زميني از اهميت بالايي برخوردار است و مراكز راديوتراپي با توجه به كارگيري منابع بسيار پرقدرت پرتوزا معمولا در طبقات زير زمين ساخته مي شوند. هدف از اين مطالعه بررسي پرتوگيري ناشي از گاز رادن در كاركنان راديوتراپي مراكز راديوتراپي شهر تهران در سال 1394 مي باشد.
روش بررسي: اين مطالعه توصيفي- تحليلي به صورت مقطعي و آينده نگر بوده است. تعداد 32 آشكارساز اتاقك نفوذي گاز رادن در مراكز راديوتراپي شهر تهران به مدت 3 ماه نصب گرديد. پس از جمع آوري آشكارسازها، مقدار غلظت گاز رادن هر آشكارساز متناسب با محل مربوط محاسبه شد. دوز موثر ساليانه پرسنل با استفاده از مدت زمان اشتغال پرسنل در هفته، ارزيابي گرديد.
يافته ها: حداقل و حداكثر غلظت هاي ثبت شده در اين مطالعه در طول يك سال 22/14 و 398/52 و با ميانگين Bq/m3 80/68 ± 87/01 بود. همچنين ميزان دوز موثر سالانه بررسي شده ي پرسنل راديوتراپي 0/43±0/34 ميلي سيورت در سال به دست آمد كه اين ميزان هم بين حداقل 0/02 و حداكثر 2/35 ميلي سيورت در سال قرار داشت.
نتيجه گيري: نتايج حاكي از اين امر است كه سطح رادن موجود در مراكز راديوتراپي و نيز ميزان دوز موثر پرسنل شاغل در اين مراكز در حدود مجاز است و نياز به اقدام خاصي نيست. اما در صورتي كه به عواملي از جمله وضع تهويه در اين مراكز رسيدگي بيشتري شود، مي توان حتي حدود اين گاز را به كمتر از اين حد نيز رسانيد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Estimation of radon density in underground centers is very
important. Considering the use of high-energy medical accelerators, radiotherapy
departments are usually located in underground floors. The aim of this study was to
evaluate staff exposure to radon gas in these centers in Tehran in 2015-2016.
Materials and Methods: This is a descriptive, cross-sectional survey. In
radiotherapy centers of Tehran, 32 radon gas diffusion chamber detectors were
installed for a period of 3 months. After collecting the detectors, radon gas
concentrations were calculated. The annual effective dose of personnel was
evaluated using staff’s working hours per week.
Results: The minimum and maximum concentrations recorded in this study during
one year were 22.14 and 398.52 Bq/m3, respectively, with an average of 87.01 ±
80.68 Bq/m3. Also, radiotherapy personnel’s annual effective dose was 0.34 ± 0.43
mSv per year with the minimum and maximum amounts of 0.02 and 2.35 mSv per
year, respectively.
Conclusion: The results indicate that radon level in radiotherapy centers and also
that the annual effective dose of personnel in these centers are permissible, and no
special action is needed. However, if more attention is paid to certain factors such
as air-conditioning, the amount of the gas can even be brought to less than this limit
عنوان نشريه :
پياورد سلامت
عنوان نشريه :
پياورد سلامت