رابطه ي هوش هيجاني و عملكرد شغلي كاركنان در بيمارستان شريعتي دانشگاه علوم پزشكي تهران

Emotional Intelligence and Job Performance Relationship: Study in Staff of Shariati Hospital at Tehran University of Medical Sciences

مهارت هاي هوش هيجاني در موفقيت شغلي و ايفاي مسئوليتهاي حساس، بسيار مهم تلقي مي شوند. روان شناسان معتقدند 20% از موفقيت هاي شخص به بهره هوشي(iq) و 80% به هوش هيجاني(eq) بستگي دارد. هدف از اين پژوهش رابطه ي هوش هيجاني و عملكرد شغلي كاركنان در بيمارستان شريعتي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1395 مي باشد.روش بررسي: پژوهش حاضر توصيفي تحليلي، جامعه آماري 1030 نفر از كاركنان بيمارستان شريعتي بود. با استفاده از فرمول كوكران 280 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و جهت اندازه گيري اطلاعات مورد نياز از پرسش نامه ي هوش هيجاني (schering siberia(1990 و پرسش نامه ي عملكرد شغلي (patterson(1975 استفاده شد. هر دو پرسش نامه از نظر روايي(نظر خبرگان و متخصصان) و پايايي(مقدار آلفاي كرونباخ هوش هيجاني 0/734 و عملكرد شغلي 0/768) تاييد گرديد و با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي، آزمون همبستگي پيرسون تحليل و با آزمون فريدمن به رتبه بندي مولفه ها پرداخته شد.يافته ها: كاركنان مورد بررسي از لحاظ هوش هيجاني ميانگين 182 و انحراف معيار 34 و از لحاظ عملكرد شغلي ميانگين 109 و انحراف معيار 22 را كسب نمودند. پاسخ دهندگان 73% زن، 62% متاهل و 67% داراي تحصيلات دانشگاهي بوده اند. يافته ها نشان داد بين هوش هيجاني و مولفه هاي آن با عملكرد شغلي كاركنان مورد مطالعه همبستگي معني دار(0/030=p) وجود داشته، ازطريق آزمون فريدمن فرضيه ي برابر بودن رتبه ي مولفه هاي هوش هيجاني رد، خودآگاهي رتبه اول و مهارت اجتماعي رتبه چهارم شد.نتيجه گيري: با آموزش و ارتقاي مهارت هاي هوش هيجاني، مي توان روند انتخاب و گزينش كاركنان را بهبود بخشيد و سطح عملكرد آنان را ارتقا داد.

Background and Aim: Emotional intelligence Skills is highly crucial in career success and achivement critical responsibilities accompolishments. Psychologists believe that 20% and 80% of individuals’ success depends on IQ and emotional intelligence (EQ) respectively. This study is aimed to investigate the relationship between emotional intelligence and job performance among the staff of Shariati Hospital at Tehran University of Medical Sciences in 2016. Materials and Methods: In a descriptive-analytical method, 1030 individuals from different units of shariati hospital`s staff were studied. 280 persons were randomly selected by using a Cochran formula. Two questionnaires regarding Schering Siberia emotional intelligence (1990) and Patterson job performance (1975) were used after being validated through experts and specialists` view and reliablity analysis (Cronbach's alpha values of questionare of emotional intelligence=0.734 and job performance=0.768). The data were analysed by use of descriptive statistics, Pearson correlation test and Friedman test. Results: The total studied staff was included 73% women 62% married and 67% college education. The average emotional intelligence rating was 182 (with IE of 34) and average job performance was 109 (with IE of 22).The result showed a significant correlation between emotional intelligence and job performance (p=0.030). Using Friedman statistical test, ranking of emotional intelligence components were conducted; the self-awareness and social skills had the first and fourth rank respectively. Conclusion: Training and the improvement of emotional intelligence skills and capabilities can be used to enhance t