بررسي نيازهاي آموزشي انجير كاران شهرستان پل دختر پيرامون بازاريابي و فرآوري انجير

اين تحقيق با هدف شناسايي و اولويت‌بندي نيازهاي آموزشي انجيركاران شهرستان پلدختر در زمينه بازاريابي و فرآوري انجير انجام گرفت. جامعه‌آماري تحقيق شامل تمام انجيركاران شهرستان بود (2000=N) كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي با انتساب متناسب 322 انجيركار به عنوان نمونه از هشت روستاي انجيرخيز اين شهرستان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه‌اي محقق ساخته بود كه روايي آن توسط پانلي از اساتيد ترويج و آموزش كشاورزي و پايايي آن با انجام آزمون مقدماتي و به‌وسيله محاسبه آلفاي كرونباخ براي بخش‌هاي فرآوري (0/87) و بازاريابي (0/94) تأييد گرديد. در نهايت، از 322 پرسشنامه توزيع شده، 274 پرسشنامه كامل و مناسب جهت انجام تجزيه و تحليل تشخيص داده شد. نتايج نشان داد كه بين ميانگين نياز آموزشي انجيركاران با جنسيت، سطح تحصيلات، شغل، نوع بهره‌برداري و شركت در دوره‌هاي آموزشي تفاوت معني‌داري وجود دارد. همچنين، بين سابقه كار، درآمد و ميزان ارتباط با منابع اطلاعاتي و ميزان نياز آموزشي آنها رابطه منفي و معني‌داري وجود دارد. در نهايت، روش‌هاي آموزشي بحث‌هاي غيررسمي، پرسش و پاسخ و حل مسأله براي آموزش در زمينه بازاريابي و روش آموزشي نمايش طريقه‌اي براي آموزش در زمينه فرآوري پيشنهاد شد.