مطالعه رابطه بين خلاقيت و نوآوري سازماني در كاركنان بيمارستان هاي عمومي دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Relationship between Organizational Innovation and Creativity among the Staff of TUMS General Hospitals

خلاقيت و نوآوري از عوامل مهم بقاي سازمان ها به شمار مي رود، لذا ضروري است تا وضعيت آن در سازمان هاي بهداشتي درماني همچون بيمارستان ها مورد بررسي قرار گيرد. بنابراين مطالعه ي حاضر با هدف تعيين رابطه ي بين خلاقيت و نوآوري سازماني در كاركنان بيمارستان هاي عمومي دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه ي مقطعي از نوع توصيفي تحليلي مي باشد كه بر روي تعداد 285 نفر از كاركنان بيمارستان هاي عمومي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1394 انجام شد. جهت جمع آوري اطلاعات از فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه خلاقيت سازماني محقق ساخته مصباحي جهرمي و اديب زاده و پرسشنامه نوآوري سازماني patechen استفاده گرديد. داده ها در نرم افزار spss نسخه 21 و با استفاده از آمار توصيفي، و همچنين آزمون تي تست، آناليز واريانس و همبستگي پيرسون در سطح معناداري كمتر از 0/05 تجزيه و تحليل شد.يافته ها: ميانگين خلاقيت سازماني كاركنان در بيمارستان هاي مورد مطالعه برابر 0/80±2/99 بود كه در سطح متوسط و متوسط رو به پايين ارزيابي شد و ميزان نوآوري سازماني نيز داراي ميانگين 3/71±19/37 بود كه در سطح متوسط و متوسط روبه بالا قرار گرفت. بين خلاقيت سازماني و نوآوري سازماني از نظر آماري ارتباط معني داري وجود داشت(0/20=p=0/02 ،r).نتيجه گيري: نتايج نشان داد با افزايش خلاقيت، نوآوري نيز افزايش مي يابد. بنابراين لازم است مديران بيمارستان ها براي بقا و پيشي گرفتن از رقبا در ارايه خدمات درماني مطلوب تر و با كيفيت بالا، بيشترين انرژي و هزينه خود را در جهت رشد خلاقيت و افراد خلاق به كار گيرند تا بدين وسيله نوآوري را در سازمان خود بهبود دهند.

Background and Aim: Creativity and innovation are considered among the most important factors that help an organization survive. Therefore, it seems necessary to examine the status of this important issue in healthcare organizations such as hospitals. The present study was conducted to determine the relationship between organizational innovation and creativity among the staff of teaching hospitals of Tehran University of Medical Sciences (TUMS). Materials and Methods: This descriptive-analytical and cross-sectional study was conducted on 285 staff members of TUMS selected teaching hospitals in 2015. To collect the required data, demographic data form, organizational creativity questionnaire and Martin Patchen’s innovation questionnaire were used. Data were analyzed in SPSS software version 21, using descriptive statistics, t-test, ANOVA and Pearson correlation analysis at a less-than-0.05 significance level. Results: The organizational creativity rate for the studied staff showed an average of 2.99±0.80, assessed at middle and lower middle levels and the organizational innovation rate showed an average of 19.37±3.71, assessed as middle and upper middle. A statistically significant relationship was observed between organizational creativity and organizational innovation (p=0.02, r=0.20). Conclusion: The results suggest that an increase in creativity leads to an increase in innovation. Therefore, to survive and maintain a competitive advantage to provide more desirable treatment services at a high quality, hospital managers are required to use their best effort and expenditure so that they can enhance innovation within their organizations.