بررسي همگرايي بلندمدت شدت مصرف انرژي و سياست‌هاي حمايتي دولت در بخش كشاورزي(ارسال مجدد)

Studying Long-Term Convergence in Energy Intensity and Supporting Government Policies in Agriculture

با توجه به اهميت بخش كشاورزي و مصرف انرژي در اين بخش، اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط حمايت‌هاي انجام گرفته از توليدكنندگان و شدت مصرف انرژي به دنبال بررسي عملكرد گذشته و ارائه راه كاريي براي بهبود وضعيت در آينده مي‌باشد. براي اين منظور با كمك رهيافت الگوهاي سري زماني طي سال‌هاي 91-1360، همگرايي بلندمدت بين شدت مصرف انرژي و سياست حمايت از توليدكننده مورد بررسي قرار گرفته است. در اين راستا با توجه به ماهيت داده‌ها از روش هم‌انباشتگي جوهانسون-جو سليوس استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش حمايت‌هاي دولت از توليدكنندگان بخش كشاورزي شدت مصرف انرژي كاهش يافته است. به‌طوري‌كه در بلندمدت به ازاي هزار ميليون ريال افزايش در ميزان حمايت از توليدكننده، شدت مصرف انرژي در بخش كشاورزي به اندازه ^3-^10×1/87- واحد كاهش مي‌يابد. با توجه به اين نتايج پيشنهاد مي‌شود كه دولت در راستاي اهداف هدفمندي يارانه‌ها، پرداخت عوايد ناشي از هدفمندي به اين بخش را در برنامه پنجم و ششم توسعه با جديت بيشتري دنبال نمايد.

Given the importance of agriculture and energy consumption in this sector, this study with studying the producer supports and energy intensity, are looking for evaluating of past performance and solutions to improve future situation. For this purpose, in this study, time series models in 1981- 2012 were performed to investigate the convergence of long-term between energy intensity and producer support policy. According to the data type the Johansen –Joselius cointegration method was used. The results showed that with the increase in government supports from agriculture producers, energy intensity declined. So that, in the long term for increasing a billion Rials in supports, the energy intensity will decrease 1.87 *10-3 units. Based on the results, it is suggested that according to the targeted subsidy program, the Government pays its benefits to this sector in the fifth and sixth development programs with more aggressively pursue.