«فرّه ايزدي» و «عنايت الهي» درجهان‌بيني اسطوره‌اي و عرفاني با تأكيد بر شاهنامه فردوسي و مثنوي مولوي

Farreh Izadi and Enayat Elahi in Mythical and Fictional World view with Emphasis on shahname ferdousi and Masnavi Molavi

فرّه ايزدي (اهورايي) و عنايت الهي دو مقوله اسطوره­اي و عرفاني؛ امّا با يك مفهوم، منشأ و درون­مايه هستند. «فرّ» حقيقتي آسماني و كيفيتي معنوي است كه در باور ايرانيان باستان آفريده اهورامزداست و نيز «عنايت» توجّه حضرت احديّت به سالك و عارف كامل است. برخورداران از فرّه ايزدي و عنايت ازلي از نوعي حمايت و الهام غيبي بهره دارند كه بدان شايستگي سروري و ولايت مي­يابند. اين دو موهبت اهورايي و الهي يك لطيفه معنوي هستند كه فطرت پاكان مجذوب آن است. اين مقاله مفهوم فرّه و عنايت را در جهان­بيني اساطيري و عرفاني به روش توصيفي و تحليلي با تكيه بر شاهنامه و مثنوي معنوي بررسي و پيشينه تاريخي، مباني فكري، ويژگي­ها، وجه ارتباط و تأثيرگذاري مشترك آن­ها را تحليل كرده است.

FarrehIzadi and Enayat Elahi are two mythical and fictional categories but have one origins, concept and theme. The God farr is a heavenly fact and spiritual quality which in ancient Iranian's belief is created by Ahuramazda and also "Enayat" is the attention of God to the perfect believer. Those having FarrehIzadi and EnayatAzali are providing with a kind of divine support with be qualified to rule with it. These two divine blessings are one spiritual humor which pure people attract. This article has studied the concept of Farreh and Enayat in mythical world view in a descriptive and analytic way and with emphasis on shahname Ferdousi and masnvi manavi and analyzed their history, thought grounds, characteristics, communication aspect and common effect.