امكا نسنجي پياده سازي فناوري پزشكي از راه دور در بيمارستان هاي منتخب ايران

The Feasibility of Telemedicine Technology Implementation in the Selected Hospitals of Iran

پياده سازي موفق و استفاده ي بهينه از فناوري پزشكي از راه دور نيازمند تامين زيرساخت هاي لازم و عوامل موفقيت اين فناوري مانند اينترنت پرسرعت مي باشد. پژوهش حاضر به امكان سنجي پياده سازي پزشكي از راه دور در بيمارستان هاي منتخب پرداخته است.روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي تحليلي بود كه در سال 1395 در بيمارستان هاي منتخب انجام گرفت. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه ي محقق ساخته اي بود كه روايي آن توسط 4 نفر از استادان مديريت اطلاعات سلامت و پايايي آن با استفاده از آزمون همبستگي دروني آلفاي كرونباخ(0/83) تعيين شد. نتايج با استفاده از آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي تحليل شد.يافته ها: براساس يافته ها، 82/2 درصد از بيمارستان هاي مورد بررسي به اينترنت پرسرعت دسترسي نداشتند و تنها 5/5 درصد به فيبر نوري مجهز بودند. مشكلات بيمه و بازپرداخت و كمبود كادر فني به عنوان موانع اصلي و مقاومت كادر پزشكي و مشكلات صدور مجوز به عنوان موانع كم اهميت براي پياده سازي اين فن آوري مطرح شدند. عوامل سازماني و فرهنگي (p-value برابر با 0/001)، زيرساخت هاي فني (p-value برابر با 0/005) و الزامات مالي (p-value برابر با 0/021) فن آوري پزشكي از راه دور با ميزان تحصيلات و گرايش، اختلاف معني داري در سطح خطاي 5 درصد داشت. نتيجه گيري: به دليل وجود موانعي از قبيل نبود تجهيزات ويدئو كنفرانس، نبود اينترنت پرسرعت، بودجه ناكافي براي خريداري و پياده سازي تجهيزات لازم، بيمارستان هاي مورد مطالعه در حال حاضر قادر به ارايه خدمات پزشكي از راه دور نبودند.

Background and Aim: Successful implementation and optimum use of telemedicine technology depends on providing the necessary infrastructure and the success factors of this technology, such as high-speed broadband. The present study is aimed at feasibility study on the implementation of telemedicine in selected hospitals of Iran. Materials and Methods: This descriptive-analytic study was conducted in selected hospitals in 2016. The data gathering tool was a researcher-made questionnaire that its content validity and structure were measured by four professors of health information management. Reliability of the questionnaire was determined using internal correlation test (Cronbach's alpha=0.83). The results were analyzed using descriptive statistics (average and standard deviation) and inferential statistics. Results: According to the findings, 82.2% of the hospitals had no access to high-speed broadband and only 5.5% had optics fiber. Insurance and repayment obstacles and shortages of technical staff were identified as the main barriers and medical personnel's resistance and licensing issues were identified as the low importance barriers to the implementation of this technology. Organizational and cultural factors (p-value=0.001), technical infrastructure (p-value=0.005) and financial requirements (p-value=0.021) of telemedicine technology had a significant difference of 5% error rate with education level and orientation. Conclusion: Due to barriers such as lack of video conferencing tools, the lack of high-speed broadband, and inadequate funding for the purchase and implementation of the necessary equipment, the studied hospitals currently were not able to provide telemedicine services.