قلب و كاركردهاي معرفتي و عملي آن از ديدگاه مولانا و تخلّق به خوي كبريايي

Heart in Molana Viewpoint and Assuming Divine Manners and Getting Divine Manners

هر نظام اخلاقي بر مبناي متعددي اعم از مباني هستي ­شناختي، انسان­ شناختي و معرفت­ شناختي بنا شده است. مقصود از مباني، مباحث نظري است كه در شكل ­گيري مكاتب اخلاقي و نوع گزاره ­هاي آن، تحليل ­ها و داوري­ هاي اخلاقي تأثيري مستقيم دارد. در اين مقاله از رهگذر تأمل بر اشعار مولانا در مثنوي به بررسي قلب كه يكي از مباني انسان‌شناختي اخلاق عرفاني است، پرداخته ­ايم. نخست معنا و مفهوم و كاركردهاي معرفتي و عملي قلب از ديدگاه عرفا بررسي شد سپس معناي اين دو مفهوم در اشعار مولانا تبيين گرديد آنگاه كاركردهاي معرفتي (شهودي) و عملي قلب و اثر آن بر اخلاق عارفانه روشن شد

Each moral system is based on several principles consisting the principles of the knowledge of existence, human and wisdom. By principles we mean the theoretical discussions that have a direct influence on the formation of ethical schools and the type of its statements, analyses and ethical judgments. In this article by reflecting on Molana poem in Masnavi we investigate heart, which is one of the anthropological principles of gnostic morals. First, the meaning, concepts and cognitive and practical functions of heart were discussed from the viewpoints of the gnostics. Later, the meanings of these two concepts were clarified in Molana poems. Next, the recognitional (intuitive) and practical functions of heart and its effect on the gnostic morals were explained.