جلوه‌هاي غيرت درمتون عرفاني ادب فارسي (تا قرن هشتم)

Effects of Jealousy (zeal) at the Mystical Texts of Persian Literature Till 8th Century

غيرت از اصطلاحات مهم عرفاني است كه ملازم مفاهيمي چون محبّت و عشق بوده و عبارت از كراهت مشاركت غير در حقّ محبوب و محب و محبّت است. اين پژوهش پس از بيان ديدگاه قرآن و روايات، به واكاوي ريشه ها و بررسي سخنان عارفان در خصوص مفهوم غيرت و جنبه هاي مختلف آن در آثار برجسته عرفاني پرداخته است. هدف اين پژوهش كه با روش توصيفي- تحليلي انجام شده، زمينه‌سازي براي فهم و درك درست‌تر مفهوم غيرت در متون صوفيه و بازتاب آن در اشعار عرفاني است. اين بررسي ضمن تحليل مفهوم غيرت از منظر ارتباط خداوند با عالم به نحو عام ونيز با بنده به نحو خاص؛ و همچنين تحليل ارتباط صفت غيرت با عشق، نشان مي‌دهد كه كلام برخي از عارفان از شائبه غيرت كوني مبرّا بوده و منبعث از ژرفاي معرفت الهي و توحيدي است.

Jealousy (zeal) is one important mystic expression which needs the concepts such as affection and love and is termed as Abomination of the other’s participation for beloved and lover and affection. This research has paid to exploration of roots and studying mystics words regarding the jealously (zeal) concept and its different aspects in mystics showpiece works after expressing Quaran perspective and narratives. The aim of this research which is done by descriptive- analytic method is to make a ground in order to more correctly understand zeal concept in sofia texts and its reflection in mystics poets. While analyzing zeal concept from the perspective of God relationship with the universe in general as well as relative to the God relations hi and worshipper specially also analyzing relationship the jealously (zeal) with love, this study shows that words of some mystics is free of Suspicion of being and humanity and arose from depth of divine and monotheism wisdom