واسازي در مصطلحات عرفاني ديوان خاقاني

Deconstruction in mystic terminology of Divan Khaqani

زبان شعر از شبكه پيچيده زباني- بياني سود مي برد تا خيال انگيزي بيشتري ايجاد كند. واسازي يكي از اين عناصري است كه در ذات فرهنگ و زبان جاري است. تصوف و عرفان يكي از نمودهاي فرهنگي به حساب مي آيند كه به نوعي بر پايه واسازي و تقابل شكل گرفته‌اند. تصوف شعري خاقاني مشحون از اصطلاحات و تعبيرات عرفاني است كه ماهيت و اسازي دارند چنان كه خوف با رجا و شك با يقين و... مقابل مي نشيند و خاقاني با استفاده از تمام ظرفيت هاي ديني - عرفاني عرصه فراخي براي شعر فراهم كرده تا هنرش را نمايان كند. تصوف به عنوان يكي از بن مايه هاي ديوان خاقاني است كه جنبه واسازي در تعبيرات عرفاني آن در اين مقاله بررسي شده است.

The language of poetry benefits a complicated linguistic – expressive network in order to create more fancy. Deconstruction is one of these elements that exists in the nature of culture and language. Sufism and mysticism are considered one of these cultural manifestations that have been formed somehow on the basis of deconstruction. Poetic Sufism of Khaqani is full of mystic terms and interpretations which have the essence of deconstruction. As fear and hope ; doubt and certainty are sitting equal. Using all religious – mystic capacities, Khaqani has provided a wide area for poetry to reveal his art. Sufism is one of the themes of Divan Khaqani whose mystic interpretations with respect to deconstruction aspect have been investigated in this article.