ارزيابي توان اكولوژيكي پارك ملي ساحلي- دريايي دير نخيلو بر اساس روش وزن دهي

Evaluation of ecological potential in Dayer Nakhiloo National Park through weighted linear combination method

ارزيابي توان اكولوژيك سرزمين به عنوان يكي از ابزارهاي حركت در راستاي توسعه پايدار،به دنبال سنجش موجودي و توان نهفته سرزمين با معيارهاي مشخص و از پيش طرح ريزي شده است.شناسايي و ارزيابي ويژگي هاي اكولوژيك هر منطقه،راهنمايي براي تحقق توسعه اي همگام با طبيعت است و به اين ترتيب طبيعت خود ،زمينه و ظرفيت توسعه قابل قبول را مشخص مي نمايد.در اين تحقيق پارك ساحلي در يايي دير نخيلو با مساحت 202.34 كيلومتر مربع در شرق استان بوشهر انتخاب و پس از شناسايي منابع محيط زيستي محدوده مورد بررسي و تهيه نقشه با اتفاده از روش ارزيابي چند معياره(با بهره گيري از سامانه اطلاعات جغرافيايي ارزيابي توان اكولوژيك منطقه براي فعاليت هاي تفرجي و تكنيك روي هم اندازي نقشه ها،نواحي مناسب تفرج گسترده و متمركز شناسايي شد.سپس با توجه به توسعه اقتصادي رو به رشد در پيرامون منطقه و با توجه به موقعيت نواحي حفاظتي و حساس در محدوده مورد مطالعه،ناحيه بندي نهايي صورت گرفت.نتايج مطالعه نشان داد كه ناحيه حفاظت در حدود 21.47 درصد منطقه(برابر با 43.3 كيلومتر مربع) است كه در برگيرنده رويشگاه جنگل هاي حرا،زيست گاه هاي مرجاني در آب هاي زير كشندي،نواحي تخم گذاري لاكپشتان دريايي مي باشد و 67.52 درصد آن(برابر با 136.16 كيلومتر مربع) ناحيه تفرج گسترده و در حدود 11 درصد( در برگيرنده 22.19 كيلومتر مربع) ناحيه تفرج متمركز است.

The ecological potential assessment of land as one of the guidelines for moving towards sustainable development is looking for assessing land latent capacity with standards and preplanned criteria. Identifying and assessing the ecological characteristics of each region are, guidelines for a development in tune with nature. and in this way, the nature itself clarifies acceptable developmental capacity. In this study, Dayer Nakhiloo national marine park which covers an area of 202.34 square kilometers in the East of Bushehr has been selected and after identification of environmental resources and map preparation by using multi criteria decision making methods and taking advantage of the geographical information system (GIS), overlaying maps, appropriate areas for intensive and extensive recreation were identified. Then, according to the economic development of the region and due to the sensitive and protected zones within the study area, final zoning was made. The results have shown about 21.47% of the area (43.3 square kilometers) is appropriate for protection and 67.52 percent (136.16 km2) is suitable for extensive recreation zone, besides about 11 percent (including 22.19 sq km) is dedicated to intensive recreations.