تأثير آموزش نظريهٔ ذهن در مهارت‌هاي اجتماعي و خودپندارهٔ كودكان نارساخوان

The Effect of Mind Training Theory on Social Skills and Self-Concept of Children with Dyslexia

هدف: هدف پژوهش، تعيين تأثير آموزش نظريهٔ ذهن در مهارت‌هاي اجتماعي و خودپندارهٔ كودكان نارساخوان بود. روش‌بررسي: جامعهٔ آماري،تمامي دانش‌آموزان نارساخوان پايهٔ سوم تا پنجم شهر رشت (100 نفر) در سال تحصيلي 93-1392 بودند. 24 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر نارساخوان با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده و به گروه‌هاي آزمايشي و كنترل تقسيم شدند (12 كودك در گروه آزمايشي و 12 كودك در گروه كنترل). ابزارهاي استفاده‌شدهٔ آزمون خواندن و نارساخواني (1387)، خودپندارهٔ بك (1987) و آزمون مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون (1983) بود. نظريهٔ ذهن در 9 جلسهٔ 20 دقيقه‌اي (به‌مدت يك‌ماه) به‌طور انفرادي در گروه آزمايشي انجام گرفت. داده‌هاي به‌دست‌آمده با روش آماري تحليل كواريانس تجزيه‌و‌تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش نظريهٔ ذهن توانسته است، ميزان مؤلفهٔ اطمينان (12٫45) در مقياس مهارت‌هاي اجتماعي (0٫003=P) و خرده‌مؤلفه‌هاي‌ مهارت اجتماعي (18٫73) و جذابيت فيزيكي (16٫91) در مقياس خودپنداره (0٫009=p= 0٫001،p) را افزايش دهد. نتيجه‌گيري: آموزش نظريهٔ ذهن به دانش‌آموزان نارساخوان، موجب بهبود مهارت‌هاي اجتماعي و خودپنداره مي‌شود، در نتيجه تقويت نظريهٔ ذهن مي‌تواند به‌عنوان يكي از محورهاي اصلي آموزش، مورد توجه متخصصان و مربيان قرار گيرد.

Objective: The present paper aims to examine the effect of training mind theory on social skills and self-concept in children with dyslexia in Rasht city. Materials & Methods: The statistical population of this research includes the all the students with dyslexia in third to fifth grade of elementary school in Rasht province during the educational year of 2013-2014, which they were100 students. 24 students with dyslexic boys and girls were chosen using randomized sampling and the divided into two groups including experiment (12 students) and control (12 students). The instrument used in the study was reading and dyslexia test (2008), BECK elf-concept (1987), Matson social skills test (1983). Theory of mind in eight 20-minute sessions was conducted individually in the experimental group. Data was analyzed by analysis of Covariance. Results: Findings indicate that theory of mind training has been able to increase the confidence factors (12.45) at the scale of social skills (p=0.003) and also sub-scales including social skill (18.73) and physical attraction (16.91) at the self-concept scale (p=0.001, p=0.009) . Conclusion: Theory of mind training leads to improvement in social skills and components of self-concept in dyslexic students, thus strengthening the theory of mind can be considered as one of the principal axes in training for professionals and educators.