تأثير بازي‌درماني بر تقويت توجه شنيداري دانش‌آموزان با اختلال يادگيري املا

Effect of Play Therapy on Improving Auditory Attention in Students Suffering from Dysgraphia: A Single-Subject Study

هدف: توجه شنيداري از مهارت‌ها و توانايي‌هاي بسيار مهم است كه هر يك از دانش‌آموزان جهت طي‌نمودن مقاطع تحصيلي ملزم به داشتن آن هستند. اين مهارت در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال‌ يادگيري املا دچار نقص است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير بازي‌درماني بر تقويت توجه شنيداري دانش‌آموزان با اختلال يادگيري املا در مطالعه‌اي موردي بود. روش‌بررسي: شركت‌كنندگان پژوهش حاضر سه دانش‌آموز مراجعه‌كننده به كلينيك درماني شناخت شهر اصفهان بود. براي هر يك از شركت‌كنندگان 3 جلسه به‌عنوان خط پايه، 12 جلسهٔ بازي‌درماني و 3 جلسه پيگيري اعمال شد. براي سنجش ميزان تقويت شنيداري از آزمون عصب روان‌شناختي نپسي (NEPSY) و ابتلا به اختلال يادگيري املا از آزمون تشخيص املا استفاده شد. يافته‌ها: طي تحليل ديداري، نمودار داد‌ه‌ها بر‌اساس شاخص‌هاي آمار توصيفي و تحليل‌ديداري، مداخلهٔ مورد نظر دربارهٔ هر سه شركت‌كننده اثربخش بود. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد توجه شنيداري به‌طريق بازي‌درماني در دانش‌آموزان با اختلال يادگيري املا بهبود پيدا مي‌كند. از‌اين‌رو مي‌توان از بازي‌درماني به‌عنوان يك روش درماني در بهبود عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان مبتلا به اختلال يادگيري املا استفاده كرد.

Objective: Auditory attention is one of the most important skills and abilities which students require for passing different school levels, which this ability is a defect in students suffering from dysgraphia. The current study seeks to examine the effect of play therapy on improving auditory attention of students suffering from Dysgraphia in a single-subject study. Materials & Methods: Participants in the current research were three students visiting Shenakht Clinic of Esfahan. For each participant, three sessions as the base-line, 12 sessions of play therapy and 3 treatment-review sessions were dedicated. In order to measure the extent of improvement in auditory attention and dysgraphia, NEPSY test and spelling test were applied respectively. Results: Findings of the current study showed that a visual analysis of data diagram, based on the descriptive statistics indicates effective intervention for all three participants. Conclusion: Results of the current study show that auditory attention is improved by play therapy in students suffering from dysgraphia. Therefore, play therapy can be used as a method for improving the academic performance of students suffering from dysgraphia.