بررسي رابطه كمي و كيفي تجديد حيات با اندازه روشنه در تيپ هاي مختلف راش (مطالعه موردي: طرح جنگل‌داري سوردار انارستان مازندران)

Relationship Between Qualitative and Quantitative Characteristics of Regeneration with Gap Size in Different Types of Beech Stands (Case Study: Sourdar Anarestan Management Plan, Mazandaran

در جنگل هاي دانه زاد به ويژه در شيوه جنگل شناسي نزديك به طبيعت، آينده جنگل به استقرار پايدار نهال هاي مستقرشده، در روشنه ها بستگي دارد. تحقيق حاضر در همين راستا و به منظور بررسي رابطه بين خصوصيات كمي و كيفي تجديدحيات با اندازه روشنه در دو تيپ مختلف راش خالص و راش با سايرگونه ها، در سه سطح 3-5/1، 5-3 و 10-5 آري در مجموع تعداد 60 روشنه در دو تيپ مختلف راش (30 روشنه در هر تيپ) با روش نمونه گيري انتخابي، در طرح جنگل داري سوردار انارستان استان مازندران، انجام شد. سپس كميت و كيفيت زادآوري در آنها مورد شمارش، اندازه گيري و تحليل آماري قرار گرفت. تعداد نهال ها در روشنه هاي مختلف در هر يك از دو تيپ، داراي اختلاف معني داري در سطح يك درصد بوده و در روشنه هاي كوچك و متوسط تعداد نهال ها بيشتر و در روشنه هاي بزرگتر كمتر بود. ميانگين سطح روشنه در توده هاي راش آميخته بيشتر از خالص بوده و در سطح 1 درصد اختلاف معني داري را نشان داد. طبق آزمون دانكن بيشترين سطح روشنه در جهت شرق و پس از آن در جهت هاي شمال شرقي و غرب بوده است. همچنين نتايج نشان داد، با افزايش سطح روشنه ها از تعداد نهال ها و كيفيت آنها در هر يك از تيپ ها كاسته شده و بر تعداد دوشاخگي نهال ها افزوده مي گردد. از اين رو مي توان بهترين سطح اندازه روشنه را با اطمينان از آينده نهال هاي مستقر شده، حداكثر 3 تا 5 آر پيشنهاد كرد.

In the high forests which managing with close-to-nature silvicultural method, the future of forests depends on the stable establishment of saplings planted in the gaps; hence, the current study was done by selection sampling method with the aim of qualitative and quantitative investigation of natural regeneration based on the gap area in two different beech (Fagus orientalis Lipsky) forests: pure beech forest and beech with other species, in three areas of 1.5- 3, 3-5 and 5-10 R, totally amounting to 60 gaps for two different beech types (30 gaps per forest type) in Sourdar Anarestan forest management plan, Mazandaran province, North of Iran. Number of saplings in different gaps was significantly different at 0.01for both forest types. The number of saplings in small and medium area gaps was greater, whereas that of the larger ones was lower. Concerning the mean area of gap with beech forest types, there was significant difference at 0.01.The area of gaps created in the mixed beech stand was more than that in the pure beech forest and according to Duncan's test; maximum gap area was east aspect and then north eastern and west aspects. Also, results showed that as the gap area increased, the number of saplings and their quality decreased for each type. Therefore, maximum the best gap area of 3 to 5 R can be suggested to ensure the future of the planted saplings.