رابطه كمال گرايي و رفتار پرخاشگرانه در ميان زنان بسكتباليست

پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط بين ابعاد كمال گرايي ( اهداف و معيار هاي شخصي، نگراني درباره اشتباهات، انتظارات والدين، انتقادات والدين، ترديد نسبت به اعمال و سازماندهي ) با رفتار پرخاشگرانه خصمانه در زنان بسكتباليست شهر اصفهان، انجام شد. جامعه آماري پژوهش را كليه زنان بسكتباليست شهر اصفهان به تعداد 105 نفر تشكيل داده اند كه از ميان آنان تعداد 80 نفر با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار هاي جمع آوري اطلاعات، شامل پرسش نامه هاي كمال گرايي فراست (FMPS) و پرخاشگري ورزشي بردماير (BAAGI) بود. داده ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام تحليل و نتايج نشان داد كه بين نگراني در مورد اشتباهات، ترديد نسبت به اعمال و انتقادات والدين از ميان ابعاد كمال گرايي با پرخاشگري خصمانه، رابطه منفي معنادار وجود دارد (05/0≥P). علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه بعد نگراني بيش از حد در مورد اشتباهات، به عنوان قوي ترين پيش بين پرخاشگري خصمانه مي باشد كه توانست 23 درصد از واريانس پرخاشگري خصمانه را تبيين كند.

فاقد عنوان و چكيده لاتين