آيين هاي عياري و جوانمردي در داستان سمك عيار

Customs of Ayyaran in the Story of Samak-e-Ayyar

سمك عيار قديمي ترين نمونه باقي مانده از داستان پردازي فارسي است. اولين داستان بلند و طولاني منثوركه امروزه در دست است و يكي از زيباترين و دلكش ترين داستان ها در زبان و ادبيات فارسي است كه با نثري ساده، روان و زيبا نوشته شده است. از اين كتاب درباره اوضاع اجتماعي و فرهنگي ايران در قرون ششم و هفتم اطلاعات زيادي به دست مي توان آورد. از جمله اين اطلاعات اجتماعي در مرحله اول وضع عياران يا جوانمردان و رسوم مربوط به آنها در جامعه آن روزگار و قبل از آن است. سمك عيار فقط داستاني عاشقانه نيست، بلكه مي توان گفت كه يك حماسه منثور است كه متعلق به طبقات متوسط و پايين جامعه بوده و به گونه اي شفاهي نقل مي شده تا آنكه مكتوب شده است. داستان هاي عاميانه، اصلي بسيار كهن در تاريخ زندگي يك قوم دارند. در اين داستان، عياران و جوانمردان به همه اصل هاي اخلاقي، انساني، اجتماعي و مردمي معتقد و پايبند ند. آيين ها، رسوم و اوصاف اخلاقي اين طبقه در جاي جاي كتاب به تناسب سخن ذكر شده كه در اين پژوهش مهمترين آنها استخراج و بررسي شده است.

Samak-e-Ayyar is the oldest existing example of storytelling in Persian; it is the first long prose story available today and one of the most beautiful stories in Persian language and literature written in simple and smooth prose. In this book one can understand the social and cultural situation of Iran in the sixth and seventh centuries AH. Among the social information، firstly، comes the situation of Ayyaran and their customs during their own time and before. Samak-e-Ayyar is not only a love story; it can be said that it is a prose epic belonging to the middle and lower classes of the society in the oral form until it was written down. Folk stories have a primeval root in the history of a nation and in this story، Ayyaran respect all moral humane، and social principles. Rituals، manners and moral qualities of Ayyaran are mentioned many times in the book and this study tried to extract and analyze them.