بررسي تطبيقي شعر كودك در هوپ هوپ نامه ي علي اكبر صابر و ديوان نسيم شمال

A Comparative Study of Children's Poetry of Saber's Hop Hop Nameh and Nassim-e Shomal's Divan

نسيم شمال و علي اكبر صابر از نخستين كساني هستند كه براي كودكان به زبان كودكانه شعر سروده اند. در كلّيات نسيم شمال سي و سه شعر، و در هوپ هوپ نامه بيست و سه شعر به شعر كودك اختصاص يافته است. زبان شعر هر دو شاعر ساده، عاري از آرايه ها و متناسب با فهم كودكان است. هر دو شاعر از قالب مثنوي استفاده كرده اند. شعر هر دو شاعر حالت روايي دارد كه غالباً حيوانات، قهرمان و ضدّ قهرمان قصّه ها هستند. اين امر سبب عيني سازي مباحث ذهني شده است. بسامد تشخيص و فابل در شعر نسيم شمال بيشتر از شعر صابر است ولي تعداد نمادهاي آنان برابر و گاهي مشترك است. نسيم شمال اغلب به طور مستتقيم به ذكر پيام و پند و اندرز پرداخته ولي صابر غالباً به طور غيرمستقيم پيام قصّه را ارائه كرده است. كليدواژه ها: تطبيق، شعر كودك، صابر، فرم و محتوا، نسيم شمال

Nassim-e Shomal and Ali Akbar Saber are among the first poets who wrote poetry for children by using child-like language. In Nassim-e Shomal's Divan thirty-three poems and in Hop Hop Nameh twenty-three poems are considered as children’s poetry. The two poets' language is simple، devoid of literary embellishments، and suitable for the comprehension of children. The two poets have used the masnavi poetic form. They both have used narratives in which the animals are heroes and anti-heroes in most cases thus making subjective topics objective. The use of personification and fable is more frequent in Nassim-e Shomal's poetry than in Saber's; however، both of them use symbols equally. Nassim-e Shomal has often a direct way of getting his message across while Saber does it indirectly.