اثربخشي درمان فعال‌سازي رفتاري بر صميميت زناشويي و رضايت جنسي زنان در دوران پيش‌يائسگي

Effectiveness of Behavioral Activation Treatment on Marital Intimacy and Sexual Satisfaction of Women during Premenopause

زمينه و هدف: از مشكلات اصلي زنان در دوران پيش‌يائسگي مي‌توان به مشكلاتي در زمينۀ صميميت زناشويي و رضايت جنسي اشاره كرد. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان فعال‌سازي رفتاري بر صميميت زناشويي و رضايت جنسي زنان در دوران پيش‌يائسگي انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش نيمه ­تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه‌هاي آزمايش و كنترل بود. جامعۀ آماري اين پژوهش همۀ زنان در دوران پيش‌يائسگي شهر اهواز در سال 1395 بودند. از ميان آنان 30 زن با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به­ طور تصادفي در 2 گروه مساوي جايگزين شدند. گروه آزمايش در 8 جلسۀ 90 دقيقه‌اي با روش درمان فعال‌سازي رفتاري، آموزش ديد. گروه‌ها پرسش‌نامه‌هاي صميميت زناشويي و رضايت جنسي را به ­عنوان پيش‌آزمون و پس‌آزمون تكميل كردند. داده‌ها به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 19و با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل در صميميت زناشويي و رضايت جنسي تفاوت معناداري وجود داشت. به ­عبارت­ ديگر درمان فعال‌سازي رفتاري باعث افزايش معنادار صميميت زناشويي و رضايت جنسي زنان در دوران پيش‌يائسگي شد (P<0/05). نتيجه‌گيري: با توجه ­به نتايج مي‌توان نتيجه گرفت درمان فعال‌سازي رفتاري مي‌تواند ميزان صميميت زناشويي و رضايت جنسي زنان در دوران پيش‌يائسگي را افزايش دهد. بنابراين مشاوران و درمانگران مي‌توانند از روش درماني مذكور براي افزايش صميميت زناشويي و رضايت جنسي استفاده كنند.

Background and Objective: Among women’s main problems during premenopause, difficulty in marital intimacy and sexual satisfaction can be noted. So, present research aimed to investigate the effectiveness of behavioral activation treatment on marital intimacy and sexual satisfaction of women during premenopause. Methods: This was a quasy-experimental research with a pre-test and post-test designed for experimental and control groups. The statistical population included all women during premenopause of Ahvaz city in 2016. 30 woman were selected by available sampling method and randomly assigned to two equal groups. The experimental group was trained about behavioral activation treatment in 8 sessions of 90 minutes. The groups completed the questionnaires of marital intimacy and sexual satisfaction as a pre-test and post-test. The data were analyzed using Spss-19 software and multivariate analysis of covariance method. Results: The results showed there was a significant difference between the experimental group and the control group on marital intimacy and sexual satisfaction. In other words behavioral activation treatment significantly led to marital intimacy increasing and sexual satisfaction of women during premenopause (P<0/05). Conclusion: Due to the results, behavioral activation treatment can increase the rate of marital intimacy and sexual satisfaction of women during premenopause, so counselors and therapists can use mentioned treatment method to increase marital intimacy and sexual satisfaction.