بررسي رابطة ترس از موفقيت، احساس شرم و گناه با نشانگان وانمودگرايي در دانشجويان دختر

A Study on the Relationship between Fear of Success, Emotions of Shame and Guilt with Imposter Syndrome among Female Students

پژوهش حاضر با هدفبررسي رابطة ترس از موفقيت، احساس شرم و گناه با نشانگان وانمودگرايي اجرا شد و اين مطالعه از نوع توصيفي و همبستگي و جامعة آماري شامل كلية دانشجويان دختر تحصيلات تكميلي (مقطع ارشد و دكترا) دانشگاه رازي شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 93-1392بود. كه 1200نفر را در بر مي‌گرفت. از ميان آن‌ها، تعداد300 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. سپس پرسشنامه‌هاي نشانگان وانمودگرايي كلانس و ايمز(1978)، ترس از موفقيت زاكرمن و آليسون (1976) و زير مقياس­ آمادگي براي شرم و گناه مقياس عاطفه خودآگاه تانگ ني(2005) در ميان آن‌ها توزيع شد. براي تحليل داده­ها علاوه بر روش­هاي آمار توصيفي از آزمون همبستگي و رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميان نشانگان وانمودگرايي و احساس شرم و گناه و ترس از موفقيت رابطة مثبت و معناداري وجود دارد و متغيرهاي پيش‌بين ترس از موفقيت و احساس شرم و گناه به طور معنادار و مثبت نشانگان وانمودگرايي را پيش‌بيني مي‌‌كنند.

The present study was conducted to investigate the relationship between fear of Success, feelings of shame and guilt with imposter Syndrome. This study is a descriptive and correlational design. The statistical population consists of all 1200 graduate female students (MS & PHD) in Razi University of Kermanshah city in 92-93 academic year. 300 students were selected using random sampling. Clance Imposter Phenomenon Scale (CIPS), Fear of Success Scale (FOSS) and TOSCA shame & guilt subscales were administrated. For data analysis, in addition to descriptive statistics methods, correlation test and regression was applied. The results obtained from statistical analysis showed a significant and positive relationship between Imposter Syndrome, Emotions of shame and guilt and Fear of Success. Fear of success and emotions of shame and guilt are predictor variables that significantly and positively predicted the imposter syndrome