تدوين و اعتباريابي الگوي بومي منزلت معلمان در نظام آموزش و پرورش ايران - رويكرد تركيبي

هدف اين پژوهش ارائه و تدوين الگوي بومي منزلت معلمان در نظام آموزش و پرورش كشور بود. روش پژوهش تركيبي اكتشافي دو مرحله اي از نوع ابزارسازي بود. روش پژوهش در مرحله كيفي، مطالعه موردي كيفي و مشاركت كنندگان بالقوه شامل معلمان با تجربه آموزش و پرورش بودند. رويكرد نمونه گيري، هدفمند و روش نمونه گيري صاحب نظران كليدي بود. گردآوري اطلاعات تا رسيدن به اشباع نظري ادامه يافت. ابزار پژوهش، مصاحبه عميق نيمه ساختمند بود و تحليل مضمون در اين بخش، دو مضمون فراگير منزلت دروني و بيروني، چهار مضمون سازمان دهنده باور و انديشه معلم در مورد منزلت معلمي و باور و انديشه وي در مورد رفتار و عملكرد جامعه(دروني) و باور و انديشه جامعه نسبت به منزلت معلمي و رفتار و عملكرد جامعه نسبت به معلم(بيروني) و شصت و نه مضمون پايه را درباره منزلت معلمان كشف نمود. در بخش كمي روش تحقيق توصيفي - پيمايشي بود و جامعه آماري شامل معلمان نواحي چهارگانه شهر شيراز بودند كه براي اعتباريابي الگو، با استفاده از رويكرد نمونه گيري هدفمند و روش صاحب نظران كليدي، 55 نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در بخش كمي، مقياس محقق ساخته بر اساس شبكه مضامين بخش كيفي بود. تحليل بخش كمي با تحليل عامل تاييدي براي تعيين اعتبار الگو انجام شد. نتايج بخش كمي با استفاده از تحليل عامل مرتبه اول و دوم نشان داد كه الگوي بومي منزلت معلم داراي روايي سازه است.