تاكيد بر راه حل هاي چندگانه : كليدي براي تقويت مهارت تعميم درتفكر رياضي وار

هدف پژوهش حاضر، بررسي ميزان اثربخشي آموزش با تأكيد بر راه حل هاي چندگانه، در تقويت مهارت تعميم به عنوان يكي از وجوه بارز تفكر رياضي وار در دانش آموزان دوره متوسطه دوم است. شركت كنندگان اين مطالعه از ميان دانش آموزان دو رشته رياضي و تجربي انتخاب شدند تا امكان بررسي تأثيرات اين روش روي دانش آموزان با مهارت بالاتر و پايين تر در درس رياضي فراهم شود. اين افراد متشكل از 47 دانش آموز (20 نفر از رشته رياضي، 27 نفر از رشته تجربي) در گروه مداخله و 54 دانش آموز (20 نفر از رشته رياضي و 34 نفر از رشته تجربي) در گروه كنترل هستند كه همگي در سال تحصيلي 95-1394، در دبيرستانهاي دولتي دخترانه منطقه 3 آموزش و پرورش شهر تهران و در پايه دوم متوسطه دوم مشغول به تحصيل بودند. ابزار اين مطالعه،دو آزمون (در قالب پيش آزمون و پس آزمون) است كه همه سؤالات آن از مقالات معتبر اتخاذ شده است و بر مبناي دسته بندي جردك و ال موهير (2014) به سنجش سه خرده مهارت تعميم فوري، تعميم نزديك و تعميم دور مي پردازد.روش پژوهش در اين مطالعه، كنش پژوهي است، اما در بطن آن از روش شبه آزمايشي نيز استفاده شده است.نتايج تحليل ها حاكي است كه استفاده از آموزش به كمك راه حل هاي چندگانه،مهارت تعميم را در هر دو گروه تجربي و رياضي افزايش مي دهد و در تمام خرده مهارتها، دو گروه به يك ميزان عملكردي بهتر خود نشان دادند. تحليل كيفي پاسخهاي ارائه شده از سوي دانش آموزان نيز، نتايجي ديگر به دست مي دهد كه در محورهاي عدم آشنايي كامل دانش آموزان با مفهوم متغير، شكاف ميان تفكر حسابي و تفكر جبري و ضعف در بيان تعميم و گفتمان رياضي قابل اختصار است.