نقش واسط انگيزش، نگرش و هنجارهاي ذهني در رابطه ميان ويژگيهاي شخصيتي و رفتار اشتراك دانش دبيران دورۀ دوم متوسطه

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي رابطۀ ميان ويژگي هاي شخصيتي و رفتار اشتراك دانش معلمان با نقش واسط نگرش، انگيزش و هنجارهاي ذهني است. براي دستيابي به اين هدف، از روش پژوهش همبستگي از نوع رگرسيون چندگانه و تحليل مسير بهره گرفته شده است. جامعه آماري مطالعه را همۀ دبيران دوره دوم متوسطه شهر بيرجند تشكيل داده اند كه عدۀ آنان مشتمل بر 570 نفر است. از اين عده، 150 نفر مرد و 207 نفر زن به روش نمونه‌گيري سهميه­‌اي به‌ ­منزلۀ حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌­هاي موردنياز از پرسشنامه اشتراك دانش محقق­‌ساخته و پرسشنامه ويژگيهاي شخصيتي كاستا و مك‌­كري (1992) استفاده شده است. نتايج حاصل از تحليل معادلات ساختاري حاكي از معناداري ضرايب مسير ويژگيهاي شخصيتي به نگرش، نگرش به انگيزش، انگيزش به رفتار، ويژگيهاي شخصيتي به هنجار ذهني، هنجار ذهني به انگيزش و انگيزه اشتراك دانش به رفتار است. بنابراين، در تأييد فرضيه اصلي پژوهش، نقش متغيرهاي ميانجي نگرش، هنجارهاي ذهني و انگيزش در رابطۀ ميان ويژگيهاي شخصيتي و رفتار اشتراك دانش معنادار است. در توصيف نتايج به دست آمده، عامل انگيزش دروني برجسته به نظر مي­رسد. دبيران موردمطالعه، اشتراك دانش را ارزشي مهم تلقي كرده و براين باورند كه اشتراك دانش موجب تسهيل يادگيري در آنان مي­شود و با تشريك دانش خود مي­توانند از ايده­‌هاي همكاران بهره‌مند شده و از اين طريق ايده­ هاي خود را توسعه دهند. علاوه براين، نتايج حاكي از عدم تفاوت معنادار ميان دبيران زن و مرد از نظر رفتار اشتراك دانش است.