عوامل تاثير گذار بر اشتغال زنان روستايي كشور در بخش صنعت

Factors affecting of the employment patterns Rural Iranian Women’s in the Industrial Sector

تجزيه و تحليل روند اشتغال و ساختار آن در سطح كشور و مناطق مختلف آن مستلزم شناخت دقيق استعدادها و توان بالقوه ي بخش ها و تركيب آن در مناطق مي باشد. ازآنجايي‌كه زنان نيمي از جمعيت روستايي كشور را تشكيل مي‌دهند مي‌توان با شناسايي وضعيت موجود، عوامل مؤثر بر مشاركت با توجه به مقتضيات محلي - منطقه‌اي و درنهايت درگير نمودن پيش از پيش آن‌ها توسعۀ اقتصادي و نوسازي اقتصاد ملي را تسريع نمود. بر اين اساس، در اين پژوهش سعي شد با استفاده از رويكردهاي تحليل اكتشافي داده‌هاي فضايي به تحليل الگوي توزيع فضايي اقتصاد پايه (LQ) زنان روستايي ايران در بخش كشاورزي پرداخته شود. داده‌هاي پژوهش از سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1390 استخراج‌شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آماره‌هاي محلي و سراسري Moran's I و LISA به‌عنوان رويكردهايي از ESDA استفاده‌ شده است. نتايج تحقيق نشان داد شمال غرب كشور شامل استان هاي آذربايجان شرقي و غربي و بخش هاي از استان مركزي از نواحي پايه، همچنين استان هاي غربي، جنوب و جنوب شرقي شامل استان هاي ايلام، كرمانشاه، كردستان، خوزستان، سيستان و بلوچستان و بخش هاي جنوبي استان كرمان از نواحي غير پايه، در زمينه اشتغال زنان روستايي در بخش صنعت مي باشند. همچنين يافته‌هاي شاخص موران سراسري نشان داد توزيع فضايي ضريب اقتصاد پايه (LQ) زنان روستايي كشاورز كشور به ‌صورت اتفاقي يا پراكنده نبوده است بلكه به‌صورت خوشه‌اي توزيع‌شده است.

Analyzing employment trends and structures in Iran and its different regions requires detailed knowledge of the capacities and potentialities of different sectors and their composition in various regions. Since women make up half of the rural population, it is possible to accelerate the development and reconstruction of Iran’s national economy by identifying the current situation, the factors influencing women’s participation according to local and regional circumstances, and increasing their involvement. Accordingly, the present study attempted to conduct an economic base analysis on the spatial distribution of women’s employment in the agricultural sector via location quotient (LQ) and exploratory spatial data analysis (ESDA). Data were extracted from the 2011 General Population and Housing Census. Local indicators of spatial association (LISA) and Moran's I index of global spatial autocorrelation were used for analyzing the data as variants of the ESDA approach. The results showed that North Western parts of Iran, including East and West Azarbaijan provinces and some parts of Markazi Province, are considered as base regions in relation to women’s employment in the industrial sector whereas Western, Southern and Southeast provinces of Iran, including Ilam, Kermanshah, Kordestan, Khuzestan, Sistan and Baluchestan and southern parts of Kerman province, are considered as non-base regions in relation to women’s employment in the industrial sector. Moran's I indicated that the spatial distribution of women’s employment via location quotient (LQ) in the agricultural sector was not random or sparse but clustered.