فراتحليل اثربخشي ارزشيابي توصيفي بر ارتقاي بازده­‌هاي يادگيري

در دهه اخير اجراي ارزشيابي توصيفي، به منزلۀ تغييري چشمگير در نظام آموزشي، توجه پژوهشگران را به خود جلب كرده و تاكنون مطالعات بسياري به منظور ارزيابي موفقيت اين طرح نوين انجام گرفته و نتايج متنوع و گاه متضادي در اين زمينه گزارش شده است. فراتحليل حاضر براي دستيابي به نتيجه اي كلي و قضاوتي صحيح درباره ميزان اثربخشي ارزشيابي توصيفي بر سه بازده اساسي يادگيري يعني بازده‌­هاي شناختي، عاطفي و اجتماعي انجام گرفته است. جامعه مورد نظر، همه پژوهشهاي انجام گرفته از سال 1382 تاكنون است كه تأثير ارزشيابي توصيفي را بر عملكرد دانش آموزان با شاخصهاي مختلف سنجيده اند و در پايگاههاي اطلاعاتي قابل دسترس اند. پس از ارزيابي پژوهشها براساس معيارهاي ورود و خروج، 52 پژوهش انتخاب و با نرم­افزارهاي CMA2 و SPSS تحليل شدند. با انجام تحليل حساسيت به منظور حذف مطالعات داراي سوگيري انتشار، 21 اندازه اثر نامتقارن، از مجموع 135 اندازه اثر به دست آمده، حذف و مقادير اندازه اثر تركيبي براي 114 اندازه اثر باقيمانده در مدلهاي ثابت و تصادفي به ترتيب 0/558 و 0/505 محاسبه شد. معناداري هر دو اندازه اثر حاكي از تأييد اثربخشي ارزشيابي توصيفي بر بازده‌­هاي يادگيري است كه براساس ملاك كوهن، ميزان اين تأثير در هر سه بازده يادگيري متوسط است و از اين ميان اندازه اثر مربوط به بازده شناختي بيشترين مقدار و بازده عاطفي كمترين مقدار را داراست. همچنين نتايج تحليل واريانس حاكي از وجود تفاوت معنادار ميان اندازه اثر بازده شناختي و عاطفي و بازده شناختي و اجتماعي است.