Suhrawardi: Avicennian Sciartist

شيخ شهاب الدين سهروردي موسس حكمت اشراق، در رساله هاي متعدد داستاني، ديدگاه هاي خويش را به زبان هنر، رمز و نماد بيان كرده است. لذا او را هنر-دانشمند مي ناميم. بررسي اين نمادسازي ها نشان مي دهد كه سهروردي در زبان سمبليك، روي آوردي سينوي دارد. اين روي آورد در سه مساله اساسي فلسفي قابل بررسي است: حواس ادراكي، مساله صدور، و كيهان شناسي. در مساله ادراكات، ده حس ظاهري و باطني توسط ده برج، ده بند، ده گور، ده پرنده، ده موكل، پنج حجره و پنج دروازه تمثيل شده اند. در مساله صدور، عقول عشره با ده پير خوب سيما، و عقل دهم با نماد پدر، استاد و عقل سرخ تجسم شده اند. در مساله كيهان شناسي، افلاك توسط نه طبقه و ركوه يازده لايه، يازده كوه، پسران و آسياها تصوير شده اند. حواس ادراكي ده گانه، عقول عشره و افلاك نه گانه و يازده گانه، متفاوت با آراي سهروردي در حكمت اشراق و منطبق بر آراي شيخ الرييس بوعلي سينا است.

Fleshing philosophical issues out by allegory, Suhrawardi constitutes the founder of the Illumination School. and his allegorical issues are deemed Avicennian all the way down the line, requiring us to point his other face out: Avicennian Suhrawardi. I set forth three issues of sense perception, emanation, and cosmology which ever since Aristotle’s age has captured the attention of philosophers. In Suhrawardi’s treatises, there are allegories as diverse as ten towers, ten graves, ten flyers, ten straps, ten wardens, five chambers versus five gates, ten old men, nine shells, eleven layers, eleven mountains, and so forth. All of these allegories allude to Avicenna’s views. That being the case, Suhrawardi is reckoned as an Avicennian sciartist and philartist writ large, due to encrypt Avicenna’s stance by allegory, in lieu of his own illumationist views.