هدف خدا از خلقت در ساحت عقل و نقل

God's teleology of creation in domain of mind and tradition

در اين مقاله ضرورت وجود هدف براي فاعليت خدا به سه صورت نفي مي‌شود: اول: غايت براي ذات خدا نه ضرورتي برگرفته از مباني و قواعد عقلي و فلسفي است. دوم: نه لازمه مكتب و فلسفه ارسطويي است. سوم: نه از آموزه‌هاي ديني و نصوص شرعي اعم از آيات و روايات قابل استفاده است. لذا هرگونه فرض يا ضرورت هدف براي خدا در خلقت مردود است و اثبات كرديم كه خدا در خلقت هيچ‌گونه غايتي نداشته است، بلكه خالقيت او نسبت به همه عوالم به صورت «جود» است. و البته هر گونه غايتي كه براي خدا قابل فرض است به فعل خدا برمي‌گردد. بنابراين از يك طرف اثبات غايت و هدف براي ذات خدا محال است زيرا مستلزم اين است كه خدا ناقص و ممكن باشد و از طرف ديگر نفي غايت و هدف از فعل خدا نيز محال است زيرا مستلزم اين است كه فعل خدا لغو باشد. بنابراين هر دو فرض محال است.

In this paper, the teleology of God be rejected in three ways: first: teleology of God not the necessity which is taken from philosophical and intellectual foundations or principles. Second: it is not necessary for Aristotelian philosophy or school. Third: it is not used from religious teachings and legal texts whether verses and traditions. So assumption or necessity of teleology for God in creation is refuted and we proved that God has no teleology in his creation, but rather his creator according to all of the world is bounty. and all teleology are supposed here for God refer to his creation. Therefore from one hand to prove teleology and goal for the reality of God is impossible because it required that God be possible and imperfect and from another hand to reject teleology and goal from the action of God is impossible too because it required that God' action is non-purpose. so each assumption is impossible