كليدواژه :
dialogue entre l'Islam et le christianisme , cercle de Téhéran , Allâmah Tabâtabâï , Henry Cobin
چكيده فارسي :
نام هانري كربن با دو دايره گره خورده است: دايره ارانوس و دايرة تهران؛ دايره‌هايي كه مطابق منظر كربن، مي‌توان آنها را به‌درستي رمزي و مثالي خواند. اين مقاله به دايرة تهران اختصاص دارد، دايره‌اي تحقيقي كه با حضور انديشمنداني چند، و با محوريت دو شخصيت از شرق و غرب، علامه سيد محمد حسين طباطبايي و هانري كربن، شكل مي‌گرفت. برغم همه مشكلات فني و فيزيكي ارتباط كلامي، اين دو مرد، به خوبي با يكديگر «مقابله»، مبادله و مفاهمه مي‌نمودند، چرا كه قلوب آن دو به روي يكديگر گشوده بود. و اين چنين، آن دو تأثيراتي ماندگار بر يكديگر و اطرافيان خويش بر جاي گذاشتند. در اين مقاله، گشايش و آغاز دايره، ويژگي‌هاي مبادله و مفاهمة مزبور، و سرانجام، پايان و فرجام آن دايره بررسي شده است.
چكيده لاتين :
Le nom d'Henry Corbin est lié à celui de deux cercles: cercle de Téhéran,
et cercle d'Eranos, cercles que l'on pourrait qualifier, conformément à la
vision de Corbin, comme symboliques. Ce qui nous intéresse ici, c'est le
cercle de Téhéran. Il s'agit en effet, d'un cercle d'études, accueillant
l'assistance de plusieurs penseurs, mais animé par deux grandes
personnalités, l'une de l'Occident, l'autre de l'Orient, à savoir Henry Corbin
et Allâmah Tabâtabâï. Malgré les difficultés d'un dialogue parlé, la
compréhension mutuelle et l'accord de deux hommes étaient parfaits, car
leurs coeurs étaient ouverts mutuellement l'un à l'autre. Et c'est ainsi qu'ils
imprimèrent une impression persistante, l'un sur l'autre, ainsi que sur
leurs alentours. Cet article s'occupe de l'ouverture et du début du cercle,
les caractéristiques de l'échange d'idées, et enfin, sa fin et son destin final.
