سرچشمه حكمت: پژوهشي در نسبت اغاثودمون با هرمس ، ابوالحكماء

The Origin of Wisdom: An Investigation of relationships among Hermes and Agathodaimon, father of philosophers

آغاثاذيمون و هرمس، در متون كهن يوناني و مصري به داشتن علوم رمزي از قبيل كيمياء و حكمت شناخته مي‌شوند و نيز آن دو را سرچشمه همه دانش‌ها و حتي صنايع به شمار مي‌آورند كه علوم از منبع الهي و قلمرو فوق طبيعت، براي آنها حاصل شده است. نزد صابئين و سپس در جهان شناسي حكماي مسلمان اين تفكر نمود بيشتري پيدا كرده و بيشتر رنگ ديني به خود گرفته است. چنانكه هرمس با ادريس (ع) و آغاثاذيمون با شيث (ع) تطبيق داده مي‌شود. در اين چارچوب فكري، براي فراگيري علوم و حكمت نياز به وجود استاد و راهنما است كه گاهي اين استاد، معنوي است. به اين معنا كه وراي قلمرو زمان و مكان، به هدايت طالبان و مشتاقان مي‌پردازد. در منظر سهروردي و حكماي پس از او چنين نقشي، با جايگاه رب النوع و نيز طباع تام، قابل تطبيق است. سهروردي و ساير حكماي سلامي معتقدند كه فلسفه منشأ الهي داد و بواسطه كساني مانند هرمس به دست بشر رسيده است. بنابراين هرمس «ابوالحكماء» است.

In ancient Greek and Egyptian texts, Agathodaimon and Hermes are known to have occult science that is the study of a deeper spiritual reality that extends beyond pure reason and the physical sciences .Also they were the source of all knowledges and industries, through their connection with the divine source and metaphysics. Thinking so in Sabein cosmology and then in Islamic Philosophy world view became stronger and more religious. In doing so Hermes has identified with Edris and Agathodaimon with Sheith. In this framework of thought, It is necessary the existence of a master and guide which is sometimes beyond the realm of time and space. He is a spiritual teacher, which in Sohrawadi and later sages is identified with spatial and personal deity (god). Sohrawadi and other Islamic Philosopher believe that philosophy is a revelation from God through the sages like Hermes. Therefore Hermes is the father of philosopher.