شيوع هپاتيت Bو C در بيماران تالاسمي ماژور مراجعه كننده به بيمارستان علي‌اصغر (ع) زاهدان درسال 1381

Prevalence of hepatitis B and C in patients with major β-thalassaemia referred to Ali- Asghar hospital in Zahedan, 1381

سابقه و هدف بيماران تالاسمي ماژور به‌ علت دريافت طولاني مدت خون، در معرض آلودگي به هپاتيت‌هاي ويروسي مخصوصاً B و C قرار دارند و امروز يكي از مهم‌ترين مسائل بهداشتي اين بيماران كنترل آلودگي به اين ويروس‌هاست. دراين مطالعه بر آن شديم كه شيوع هپاتيت‌هاي B و C و عوامل خطرساز آن را در گروهي از بيماران تالاسمي ماژور بررسي كنيم. مواد وروش‌ها مطالعه به‌صورت توصيفي بر روي 364 بيمار تالاسمي ماژور در شهرستان زاهدان انجام شد. ابتدا تمام بيماران مورد پيگيري قرار گرفتند و پرسشنامه‌اي شامل اطلاعات دموگرافيك از جمله سن، جنس، قوميت، تعداد دفعات تزريق خون در سال، سن تشخيص بيماري، سابقه واكسيناسيون و... تكميل شد. سپس نمونه خون بيماران، تحت بررسي ماركرهاي سرمي Anti-HBc ، HBsAg ، Anti-HCV ، Anti-HBs به روش اليزا قرار گرفت و نتايج اليزا مثبت HBsAg و Anti-HCV به ترتيب توسط تست نوتراليزيشن و RIBA مورد تأييد قرار گرفت. نتايج توسط نرم‌افزار SPSS 10/10 بررسي شد و از آماره Chi-square براي آناليز آماري استفاده شد. يافته ها 364 بيمار تالاسمي مورد بررسي قرار گرفتند كه 206 نفر (56/6%) مذكر و 158 نفر (43/4%) مؤنث بودند. ميانگين سني بيماران 5/17 ± 9/7 سال بود كه 205 نفر (56/3%) آنها بلوچ بودند. از اين تعداد 1 نفر HBsAg مثبت و 49 نفر Anti-HCV مثبت بودند. در نتيجه شيوع HBsAg مثبت 0/3% و شيوع Anti-HCV مثبت 13/5% بود. 321 نفر (88/2%) Anti-HBs مثبت و 88 نفر (24/2%) Anti-HBc مثبت بودند. در بررسي آماري انجام شده بين سن بيماران و Anti-HCV مثبت اختلاف آماري معني‌داري وجود داشت به‌طوري‌كه با افزايش سن، Anti-HCV مثبت افزايش مي‌يافت (P<0.005) . هم‌چنين بين تعداد دفعات تزريق خون در سال و Anti-HCV مثبت نيز اختلاف آماري معني‌داري وجود داشت، به‌طوري‌كه افرادي كه بيشتر يا مساوي 20 بار در سال خون دريافت كرده بودند، 33/3% Anti-HCV مثبت بودند درحالي‌كه در سايرگروه‌ها اين ميزان كمتر از 15% گزارش شد (P=0.006) . نتيجه گيري با ارزيابي اين مطالعه به اين نتيجه مي‌رسيم كه شيوع هپاتيت C در بيماران تالاسمي ماژور بسيار بالاست اما به‌نظر مي‌رسد طرح غربالگري اهداكنندگان به‌طور مؤثري مي‌تواند شيوع و بروز عفونت را كاهش دهد .

Background and Objectives Patients with major -thalassaemia have a potential risk for infection cause of hypertransfusion and today one of the most improtant health problems in these patients is prevention and control of these viruses. In this study, we determined prevalence of hepatitis B and C and risk factors in a group of patients with major -thalassaemia Materials and Methods This descriptive study was performed in Zahedan city in 1381 on 364 patients with major -thalassaemia. At first, a questionnaire containing some questions about demographic characteristics was filled for all patient, including: age, sex, frequency of blood transfusion in year, time of diagnosis, history of vaccination, then blood samples of patients were tested to detect serum markers including HBsAg, Anti-HBc, Anti-HCV, Anti-HBs with Eliza method. Positive EIA results of HBsAg and Anti-HCV were confirmed respectively with neutralization test and RIBA. By using SPSS 10/10 software we analyzed our data; the results were also analyzed by Chi-square. Results We studied 364 patients with major -thalassaemia, 206 (56.6%) were male and 158 (43.4%) female. Average of patients age was 9.75.17. 205 (56.3%) patients were Balooch. Out of them one case was HBsAg positive and 49 cases were Anti-HCV positive, therefore, prevalence of HBsAg and Anti-HCV positive were respectively 0.3% and 13.5%. 321 cases (88.2%) were Anti-HBs positive and 88 (24.2%) were Anti-HBc positive. Statistical analysis showed that HCV infection was more prevalent among older patients. Prevalence of Anti-HCV positive test in hypertransfusion patients (>20 times) was more (33.3%) compared with other age groups (<15%) (P=0.006). Conclusions Our results showed that prevalence of hepatitis C in patients with major -thalassaemia in Zahedan is very high, but it seems screening of blood donor effectively decreases prevalence and incidence of infection.