نگرش زنان ايراني نسبت به اهدا خون

The evaluation of the attitude of Iranian women towards blood donation

سابقه و هدف با توجه به اينكه مهم ‌ ترين هدف سازمان انتقال خون تهيه خون و فرآورده‌هاي خوني سالم و كافي مي‌باشد، انتخاب اهداكنندگان از بين جمعيت‌هاي كم‌خطر حائز اهميت است. از آنجايي‌كه احتمال مي‌رود جمعيت زنان از لحاظ داشتن رفتارهاي پرخطر در زمينه عفونت‌هاي قابل انتقال از راه خون نسبت به جمعيت مردان ، كم‌خطرتر ‌باشند و از طرفي اقدام به اهدا نيز در اين گروه نسبت به مردان كمتر مي‌باشد ، در اين پژوهش علل اقدام كمتر خانم‌ها براي اهدا خون نسبت به آقايان بررسي شده است. مواد وروش‌ها پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي (Cross–sectional) مي‌باشد كه بر روي 12121 زن در محدوده سني 65-17 سال در 8 استان كشور انجام شده است. اطلاعات مورد نياز به كمك پرسشنامه‌ جمع‌آوري گرديد. شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي بوده و در نهايت از نرم‌افزار كامپيوتري SPSS11 جهت تجزيه و تحليل نهايي استفاده گرديد. يافته ها ميانگين سني زنان تحت مطالعه 12/1 ± 32/6 سال بود. اكثر زنان تحت مطالعه متأهل، ديپلم و خانه‌دار بودند.24/1% از زنان تحت مطالعه سابقه اهدا خون داشته در حالي ‌ كه 75/4% سابقه هيچ ‌ گونه اهداي خوني در طول زندگي نداشتند. ميزان تحصيلات و درصد اشتغال زنان بدون سابقه اهداي خون به‌ طور معني داري كمتر از زنان با سابقه اهداي خون بود ( P<0.001 ). شايع ‌ ترين علت عدم تمايل به اهدا خون در زنان تحت مطالعه ، ترس از ابتلا به بيماري ‌ هاي عفوني و خوني بوده است. در مجموع 75/2% از زنان تحت مطالعه نسبت به اهداي خون نگرش منفي و تنها 24/8% آنان داراي نگرش مثبت بودند. نتيجه‌گيري از آنجايي كه ترس از ابتلا به بيماري ‌ هاي عفوني و خوني ناشي از اهداي خون به نوعي ناشي از عدم آگاهي جامعه از طب انتقال خون مي‌باشد، در نهايت مهم ترين علت عدم اهداي خون را مي‌توان عدم شناخت زنان نسبت به طب انتقال خون دانست.(بر اساس اين پژوهش پيشنهاد مي‌گردد آموزش در خصوص اهميت اهدا خون و شرايط اهدا خون زنان از طريق راديو و تلويزيون در سطح وسيع صورت گيرد).

Background and Objectives The most important goal of IBTO is to prepare safe and sufficient blood and blood components; thus, the appropriate screening of donors out of low-risk population is significant. It is likely that women population compared with men is at lower risk in regard to high-risk behaviors leading to blood-transmitted infections. However, the donation attempts on part of women compared to men are less frequent. Materials and Methods A cross-sectional study was conducted on Iranian female population at the age range of 17-65 in eight provinces of Iran. A questionnaire was prepared. The number of samples was calculated as 12000 using statistical formulas. The sampling method was multi-stage cluster. Finally, the data were analyzed using SPSS 11 statistical software. Results The age average of women under study was 32.6±12.1. Most of them were married, housekeeper, and had diploma. 24.1% of them had a record of blood donation while 75.4% never enjoyed such an experience. The educational background and employment rate of women with no blood donation precedent were significantly lower than those with previous history of blood donation (P<0.001). The most frequent reason for women,s unwillingness to embark no blood donation was considered to be their fear of being infected with infectious and blood-borne diseases. On the whole, 75.2% and 24.8% of women under study showed respectively a negative and positive attitude toward blood donation. Conclusions Since fear of being infected with infectious and blood-borne diseases out of blood donation is somehow the outcome of the lack of awareness of the public about transfusion medicine; thus, the most significant reason for the lack of donation can be attributed to the lack of knowledge on the part of women regarding transfusion medicine. Based on the findings of the present study, it is recommended that training about the significance of blood donation and women,s acceptance criteria for blood donation be promoted extensively through TV and Radio broadcasting.