مطالعه رابطه بين مصرف رسان هاي و احساس امنيت اجتماعي

مفهوم امنيت اجتماعي و احساس امنيت شهروندان، به عنوان عنصر كليدي در دستيابي به اهداف پيش بيني شده، از اهميت بسزايي برخوردار بوده و هميشه توجه جامعه شناسان و جرمشناسان را در پي داشته است. احساس امنيت شهروندان موجب بالا رفتن آسايش و رفاه آنها و پذيرش انجام امور تعهد و مسووليت خواهد شد. از سوي ديگر، گسترش استفاده از رسانه هاي جمعي در سالهاي اخير و تاثيراتي كه اين رسانه ها بر جامعه دارند، ذهن بسياري از پژوهشگران داخلي و خارجي را به خود مشغول داشته است. از اين رو هدف از انجام اين پژوهش مطالعه تاثير رسانههاي جمعي بر احساس امنيت اجتماعي در جامعه شهري است، كه شامل بررسي نظري و تجربي احساس امنيت ميشود. روش تحقيق در اين پژوهش، پيمايش و با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. جامعه آماري شامل كليه زنان 35-15 سال شهر سنندج است. تعداد نمونه با توجه به جامعه آماري و براساس جدول لين382 نفر تعيين شده است. شيوه نمونه گيري نيز نمونهگيري چند مرحلهاي است. يافته ها حاكي است بين جنسيت، وضعيت تاهل، نوع مسكن و وضعيت سكونت با احساس امنيت اجتماعي رابطه معنا برقرار است. براي آزمون تاثير رسانه ها بر احساس امنيت، از روش تحليل واريانس دوطرفه استفاده شد. يافته ها حاكي است كه تاثير تعاملي استفاده از تلويزيون داخلي و راديو داخلي بيشترين تاثير را بر احساس امنيت داشته است (10/534 =F، 0/000=Sig). در مراتب بعدي تاثير تعاملي استفاده از اينترنت و بلوتوث، تلويزيون خارجي و بلوتوث، تلويزيون خارجي و موبايل، اينترنت و موبايل، تلويزيون خارجي و اينترنت قرار دارد. تحليل رگرسيون چند متغيره حاكي است كه از ميان متغيرهاي وارد شده، متغيرهاي نوع مسكن، سن، رسانه و تحصيلات باقي ميمانند كه در مجموع 38 درصد (374R2=/.) از متغير وابسته را تبيين ميكنند.