عنوان مقاله :
بررسي ارزش تشخيصي CD64 و CD14 در افتراق زيرگروه منوئيد لوسميهاي حاد ميلوئيد
عنوان به زبان ديگر :
The diagnostic value of CD14 and CD64 expression in differential diagnosis of monoid subtype of acute myeloid leukemia
پديد آورندگان :
نيكوگفتار، مهين مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , آقايي پور، مهناز مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , طباطبائيان، اعظم مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , وائلي، شهرام مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , فلاح آزاد، وحيد مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , مقصودلو، مهتاب مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران , آتش رزم، ، فرزانه مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران
كليدواژه :
لوسميهاي حاد , FAB , ايمونوفنوتايپينگ , فلوسايتومتري , لوسمي حاد ميلوئيد , CD64 , CD14
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
عليرغم اين كه اساس تشخيص و درمان لوسميهاي حاد ميلوئيد هنوز هم تقسيمبندي FAB ميباشد، تحقيقات نشان داده كه اين گروهبندي داراي محدوديتهايي است و به همين جهت اخيراً ايمونوفنوتايپينگ بهوسيله فلوسايتومتري بهطور گستردهاي در اين تشخيص بهكار برده ميشود. طبق بررسيهاي انجام شده در گروه لوسميهاي حاد ميلوئيد، ايمونوفنوتايپ با بررسي حضور يا عدم حضور CD14 كمك برجستهاي در افتراق زيرگروه ميلوئيد (M0, M1, M2, M3, M6, M7) از زيرگروه منوئيد (M4, M5) داشته است. با اينحال در چندين مطالعه نشان داده شده كه CD14 داراي حساسيت بالايي نميباشد. با توجه به اين كه FC g RI) CD64) نيز رسپتور اختصاصي سلولهاي رده منوئيد بوده و در شمار نادري از سلولهاي ميلوئيد بروز مييابد، در اين مطالعه به بررسي ارزش تشخيصي CD14 و CD64 در افتراق زيرگروه منوئيد از غير منوئيد پرداختيم.
مواد وروشها
مطالعه انجام شده تشخيصي بود. جمعيت مورد بررسي شامل 216 مورد لوسمي حاد ميلوئيد ثابت شده بهوسيله معيارهاي FAB و ايمونوفنوتايپينگ بودند كه به روش sequential از مراجعين به بخش فلوسايتومتري سازمان انتقال خون ايران درطي 29 ماه انتخاب شدند. نمونههاي بيماران با آنتيباديهاي منوكلونال بر عليه گيرندههاي CD64 و CD14 كه با فلورسانس Phyco Erythrin در اتصال بودند رنگ و با دستگاه فلوسايتومتري Epics-xl بررسي شدند. اطلاعات بهدست آمده با استفاده از نرمافزار SPSS و تحت آزمون كايدو (Chi-square) تجزيه و تحليل آماري شدند.
يافتهها
نتايج حاصله حكايت از اختصاصيت 88% و حساسيت 67% براي CD64 و اختصاصيت 96% و حساسيت 31% براي CD14 با ضريب اطمينان 95% در تشخيص زيرگروه منوئيد از غير منوئيد دارد.
نتيجه گيري
حساسيت كم و اختصاصيت بالاي CD14 و از طرف ديگر حساسيت و اختصاصيت بالاي CD64 با درجات متفاوتي در منابع نيز گزارش شده است. با توجه به اينكه حساسيت CD64 به مراتب بالاتر از CD14 است، لذا استفاده از CD64 براي تشخيص زيرگروه منوئيد لوسميهاي حاد ميلوئيد الزامي بوده و پيشنهاد ميشود كه در تمامي پروتكلهاي ايمونوفنوتايپ بهعنوان ماركر حساس و اختصاصي اين رده منظور گردد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives
Although the French-American-British (FAB) Classification system is the basis for the
diagnosis and treatment of AML, it has its own limitations. During recent years
immunophenotyping by flow cytometry is widely used for the identification of AML'S
subtypes. Immunophenotyping has been especially helpful in discrimination of AML with
monocytic differentiation (M4-M5) from nonmonocytic subtypes (M0- M1- M2- M3- M6-
M7). However several studies have indicated that CD14 mostly is negative when applied to
leukemias with monocyte differentiation.
Materials and Methods
Some studies have shown that CD64 (FCRI) is an early and specific myelo-monoid marker. In
this study we evaluated CD14 and CD64 antibodies to identify cells of monocytic lineage in
216 cases of AML who were referred to IBTO flow cytometry laboratory. These monoclonal
antibodies prepared by DAKO company and were conjugated with Phyco Erythrin. The
samples were analysed by Epics-x1 Flow cytometer. The markers were considered positive if
20% or more of the cells expressed it. The Chi-square test was also used in SPSS software.
Results
Results revealed that CD64 was highty specific (88%) and sensitive (67%) and CD14 was
highty specific (96%) but not sensitive (31%) with >95% confidence rate. These results are
compatible with other studies.
Conclusions
Finally because of high sensitivity of CD64, it should be considered in all of
immunophenotyping protocols as a sensitive and specific marker for monoid cells.