بررسي توزيع پراكندگي آنتي‌ژن‌هاي گروه‌هاي خوني در بيماران تالاسمي اينترمديت واهداكنندگان خون در شهر اصفهان، سال‌هاي 1382 و 1383

Blood group antigens frequency: a comparative study in intermediate thalassemics versus healthy people in Isfahan

سابقه و هدف ‌ آنتي‌ژن‌هاي گروه‌هاي خوني شامل بيش از 270 آنتي‌ژن واقع بر غشاي گلبول‌هاي قرمز مي‌باشند كه 11 گروه مهم، 172 مورد از اين آنتي‌ژن‌ها را در خود جاي مي‌دهند. عدم تطابق برخي از اين آنتي‌ژن‌ها باعث بروز واكنش‌هاي هموليتيك (خصوصاً در بيماران نيازمند به تزريق مكرر خون) مي‌گردد. عليرغم نياز كمتر بيماران تالاسمي اينترمديت به تزريق خون، بروز واكنش‌هاي هموليتيك آلوايميون در اين افراد به مراتب بيش از مبتلايان به تالاسمي ماژور گزارش شده است. اين مسأله مي‌تواند ناشي از اختلاف شيوع برخي فنوتيپ‌هاي گروه‌هاي خوني در اين بيماران، در مقايسه با ديگر افراد جامعه باشد. مواد وروش‌ها مطالعه انجام شده توصيفي بوده و در اين تحقيق گروه‌هاي خوني، Rh ، Kidd ، Kell ، MNSs ، Lutheran و Duffy در 39 بيمار تالاسمي اينترمديت (كل بيماران در دسترس) و 150 فرد سالم (حداقل سه برابر جامعه اول) به روش ايمونولوژيك با استفاده از آنتي‌سرم‌هاي مربوطه تحت بررسي قرار گرفت. سپس توزيع پراكندگي آنتي‌ژن‌هاي فوق در دو گروه مذكور محاسبه و با استفاده از آزمون آماري كاي‌دو (Chi-square) و آزمون دقيق فيشر (Fisher’s exact test) با يكديگر مقايسه شدند. يافته‌ها توزيع پراكندگي آنتي‌ژن‌هاي گروه‌هاي‌خوني دربيماران تالاسمي اينترمديت و افراد سالم در دو مورد آنتي‌ژن‌هاي K و M تفاوت معني‌داري داشت و در افراد بيمار بيشتر بود ( p<0.01, p<0.0005). نتيجه گيري عليرغم اين كه آنتي‌ژن K بسيار ايمونوژن مي‌باشد، اما با توجه به شيوع بيشتر آن در بيماران تالاسمي اينترمديت، تفاوت به‌دست آمده را نمي‌توان عامل شيوع بيش از پيش واكنش‌هاي آلوايميون در اين بيماران مطرح كرد. مطالعات تكميلي از قبيل بررسي شيوع ديگر گروه‌هاي خوني و يا غربالگري و شناسايي نوع آنتي‌بادي‌هاي ايجاد شده متعاقب تزريق خون در بيماران تالاسمي اينترمديت نه تنها مي‌تواند در انتخاب خون مناسب‌تر براي اين بيماران كمك نمايد، بلكه قادر است در توجيه شيوع بيش از پيش واكنش‌هاي آلوايميون در اين بيماران نيز كمك‌كننده باشد.

Background and Objectives Blood group antigens include more than 260 antigens on the erythrocyte cell membrane, forming 24 different blood group systems. These can be categorized in 11 major systems which account for 172 of the antigens. Incompatibility of some of these antigens, especially in multiple transfused patients, results in hemolytic reactions. Although intermediate thalassemics need fewer blood transfusions than major ones, alloimmunization is more frequent in the former. This can be due to the different frequenct rates of blood group phenotypes in intermediate thalassemics as compared with healthy people. Materials and Methods Red blood cell antigen typing was done in 39 intermediate thalassemics and 150 healthy blood donors for Rh, Kidd, MNSs, Lutheran and Duffy blood systems. K and M antigens had different frequency rates in both groups (p<0.01, p<0.0005) showing higher frequency in patients. Results Complementary studies are recommended to be performed in order to evaluate high-risk alloimmunization in intermediate thalassemias. Assessment of the frequency of other red blood cell antigens, antibody screening, and identification of alloantibodies in immunized intermediate thalassemics can be helpful in this regard. Conclusions Kantigen is very immunogenic; however its prevalence rafe is high among intermediate thalassaemics, but this contradiction can not be posed as the increasing cause of alloimmune reactions in such patients. Supplemental studies including screening and detection of posttransfusion created antibody types not only help in selecting the more appropriate blood type for thalassaemics but also help in justifying increasing alloimmune reactions in thalassaemics.