بررسي نگرش دانشجويان پسر نسبت به خشونت عليه زنان در بستر خانواده: آزمون تجربي نظريه يادگيري اجتماعي ايكرز

نگرش، عنصري مهم در تحليل خشونت عليه زنان است. از آنجا كه نگرش ها مي توانند رفتارها را هدايت كنند، پس آگاهي از دانش مربوط به نگرش افراد به ما اجازه مي دهد رفتار را پيش بيني كنيم. چون در اين پژوهش، خشونت مردان عليه زنان و نه خشونت پذيري زنان، مورد پژوهش بوده است، لذا جمعيت پژوهش، دانشجويان پسر بوده اند تا بتوان با بررسي نگرش آن ها نسبت به خشونت عليه زنان، رفتار و ميزان آمادگي براي رفتار را تبيين و پيش بيني نمود. به نظر مي رسد تاكنون در ايران بر مبناي نظريه يادگيري اجتماعي ايكرز، پژوهشي در خصوص تبيين نگرش دانشجويان پسر نسبت به خشونت عليه زنان انجام نشده است. پژوهش حاضر مي كوشد به توصيف و تبيين نگرش دانشجويان پسر نسبت به خشونت عليه زنان از ديدگاه نظريه ايكرز بپردازد. روش پژوهش پيمايشي است و اطلاعات حاصل براساس ابزار پرسشنامه خوداظهاري گردآوري شده است. جمعيت پژوهش مورد مطالعه، كليه دانشجويان پسر دانشگاه مازندران در سال تحصيلي 92 – 91 بودند، كه تعداد400 نفر براساس نمونه گيري طبقه اي متناسب با حجم هر دانشكده مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج داده هاي توصيفي، گوياي اين است كه نگرش نسبت به خشونت عليه زنان در ميان دانشجويان در سطح ميانه ارزيابي مي شود. تحليل رگرسيوني نشان مي دهد كه متغير تعاريف خنثي كننده، قوي ترين و بيشترين پيش بيني كننده نگرش نسبت به خشونت عليه زنان است و قابليت به كارگيري در تبيين نگرش دانشجويان پسر دانشگاه مازندران نسبت به خشونت عليه زنان را دارد. دستاورد نظري اين پژوهش به آزمون نظريه ايكرز و قدرت تبييني آن در بررسي نگرش دانشجويان پسر نسبت به خشونت عليه زنان مربوط مي شود.