عنوان مقاله :
بررسي آنتيباديهاي ضد سايتومگالو ويروس در افراد تحت همودياليز مزمن در بيمارستان شهيد دكتر لبافي نژاد در سال 1381
عنوان به زبان ديگر :
Prevalence of cytomegalovirus infection in hemodialysis patients in Labbafinejad Hospital in 2002-2003
پديد آورندگان :
امين زاده، زهره مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري - بيمارستان لقمان حكيم , يغمايي، فرهاد مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري - بيمارستان لقمان حكيم , گچكار، لطيف مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري - بيمارستان لقمان حكيم
كليدواژه :
عفونت سايتومگالوويروس , همودياليز , آنتيبادي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
ويروس سايتومگال در افراد با نقص ايمني و دريافت كنندگان خون و فرآوردههاي خوني و نيز در گيرندگان پيوند اعضا باعث عفونت شديد ميگردد. عفونت قبلي و پنهان اين ويروس در بيماران با نقص ايمني و دريافت كنندگان پيوند، فعال شده و بيماري شديد ايجاد مينمايد. عواملي كه بهعنوان فاكتور خطر در ايجاد عفونت اوليه ويروس سايتومگال نقش دارند شامل دريافت خون و فرآوردههاي خوني آلوده، دريافت عضو پيوندي از فرد آلوده، همودياليز و تعداد دفعات دياليز ميباشد. بهمنظور بررسي وضعيت افراد تحت دياليز مزمن از نظر عفونت با ويروس سايتومگال مطالعه حاضر انجام پذيرفته است.
مواد وروشها
اين تحقيق بهصورت توصيفي و با استفاده از تكنيك مصاحبه و مشاهده انجام پذيرفت. تيتر آنتيبادي ( IgM و IgG ) به روش الايزا محاسبه شد. جذب نوري بالاي 1/1 ISR ، مثبت و زير 0/9 ISR ، منفي درنظر گرفته شد. اعداد مابين اين دو بهصورت equivocal درنظر گرفته شدند. پس از انتقال دادهها براي تعيين رابطه بين متغيرها آزمون كايدو (Chi-square) و درصورت لزوم آزمون دقيق فيشر (Fisher’s exact test) استفاده شد و با كمك ضريب همبستگي پيرسون، همبستگي بين متغيرها مورد بررسي قرار گرفت.
يافتهها
در اين تحقيق54 بيمار تحت همودياليز مزمن مورد بررسي قرار گرفتند كه 29 نفر آنها مرد و 25 نفر زن بودند. ميانگين سني بيماران 16±53/3 سال و ميانگين طول مدت دياليز بيماران 69/4±81/7 ماه و ميانگين دفعات آن 0/4±2/8 بار در هفته بود. در زمان بررسي، 49 بيمار (91%) Anti-CMV IgG مثبت و 10 بيمار از نظر
Anti-CMV IgM مثبت بودند. بين طول مدت دياليز و ميزان آنتيباديها، همبستگي خطي معنيداري بهدست نيامد. همبستگي بين تعداد دفعات دياليز و ميزان IgG ، معكوس و معنيدار بود (r=-0.31, P<0.024).
نتيجه گيري
ارتباط بين سابقه دريافت خون و فرآوردههاي خوني با مثبت بودن Anti-CMV IgG لزوم بررسي فرآوردههاي خوني را از نظر عفونت سايتومگالوويروس براي بيماران دياليزي (بهخصوص بيماران كانديداي پيوند كليه)، يادآوري مينمايد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives
Cytomegalovirus (CMV) causes infection in immunocompromised, transplant recipients and
those who receive blood transfusion frequently. Latent and dormant CMV infection can be
reactivated in immunocompromised patients and cause fulminant infection. Risk factors for
primary CMV infection are blood transfusion (including clotting factors, etc.), recipients of
infected transplants, hemodialysis, and the frequency of dialysis in a week. In order to evaluate
the serologic status of hemodialysis patients in Labbafinejad Hospital, we have done this
descriptive study.
Materials and Methods
A descriptive study (cross-sectional) was designed in 54 hemodialysis patients in Labbafinejad
Hospital. With ELISA technipue and with RADIM kit, IgM and IgG titers were determined.
Titers greater than 1.1 ISR were considered positive and less than 0.9 ISR negative. Titers
between 0.9 ISR and 1.1 ISR were considered equivocal and deleted. After primary data
collection procedure aiming at evaluating relationships between parameters, Chi-square test
and Fisher's exact test were used.
Results
In our study 54 patients who regularly underwent hemodialysis were studied. Twenty-nine
patients were male and 25 female with the age range of 53 ± 16. Mean dialysis length was
81.7± 69.4. In the time of evaluation, 49 patients (91%) were anti-CMV IgG positive and 10
were anti-CMV IgM positive. There was no relationship between the antibody titer and dialysis
duration. There was found to be an indirect significant correlation between the CMV IgG titer
and dialysis frequency (r=-0.31, P<0.024).
Conclusions
Therefore, we recommend that every patient who was undergone hemodialysis receive blood
products free of CMV.