تاثير اجراي قانون جديد راهنمايي و رانندگي بر مخاطرات انساني تصادفات در جاده هاي برون شهري استان خراسان شمالي

مخاطرات محيطي خود شامل مخاطرات انساني و طبيعي است. مخاطرات انساني از مهم ترين عوامل مرگ و مير انسان ها به شمار مي رود. تحقيقات اخير در ايران نشان مي دهد كه 25 درصد تلفات ناشي از مرگ و ميرهاي غيرطبيعي، به تصادفات جاده اي مربوط است. هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير اجراي قانون جديد راهنمايي و رانندگي بر مخاطرات انساني ناشي از تصادفات در راه هاي برون شهري استان خراسان شمالي است. روش تحقيق به كار گرفته شده در اين پژوهش، توصيفي تحليلي است. تصادفات بهار 1391 و زمستان 1390 (پس از اجراي قانون جديد راهنمايي و رانندگي) در مقايسه با تصادفات بهار 1390 و زمستان 1389 (قبل از اجراي قانون جديد راهنمايي و رانندگي) به طور متوسط با افزايش 5/26 درصدي روبه رو بوده است و اين به معني عدم تاثير مثبت اجراي قانون جديد راهنمايي و رانندگي در مخاطرات انساني ناشي از تصادفات است. بيشترين افزايش تصادفات در تصادفات جرحي به ميزان 160 فقره مشاهده شده و به تبع آن، متاسفانه تعداد مجروحان نيز 309 نفر افزايش داشته است كه اين امر بيانگر افزايش شدت تصادفات نيز هست. پس از تصادفات جرحي، تصادفات خسارتي با 33 فقره داراي افزايش بيشتري بوده است. تنها نكته مثبت در بخش تصادفات كاهش 3 فقره اي تصادفات فوتي و كاهش 6 فوتي در بازه زماني مورد بررسي در استان خراسان شمالي پس از اجراي قانون جديد راهنمايي و رانندگي است. نتايج آزمون اسپيرمن بيانگر رابطه معكوس بين سن رانندگان و ميزان تصادفات و به تبع آن، كاهش مخاطرات انساني ناشي از تصادفات در گروه سني رانندگان ميانسال و بزرگسال است.