تاثير خنده درماني كاتاريا بر ميزان خشم و تاب آوري كاركنان: مطالعه نيمه تجربي در يك مجتمع پتروشيمي

Effect of Kataria Laughter Therapy on Anger and Resilience of Employees: A Semi-Experimental Study in a Petrochemical Complex

مقدمه و هدف: خشم و تاب آوري مولفه هاي روانشناختي هستند كه در شرايط تنش زاي محيط كاري مطرح مي شوند. خنده درماني كارتاريا با تاثيرات جسمي و رواني، سبب تغيير در وضعيت رواني فرد شود. در اين مطالعه تاثير خنده درماني كاتاريا بر خشم و تاب آوري كاركنان پتروشيمي جم عسلويه در سال 1396 بررسي شد. مواد و روش ها: اين مطالعه پژوهشي نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون است. 70 نفر بر اساس معيارهاي ورود و خروج، انتخاب شدند. جمع آوري داده با بهره گيري از پرسشنامه سه قسمتي (اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه خشم اشپيلبرگر و پرسشنامه تاب آوري كانر و ديويدسون) انجام شد. مداخله شامل 8 جلسه 1/5 ساعته بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-v22 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين نمرات خشم و تاب آوري در مرحله پيش آزمون به ترتيب برابر با 179/21 و 83/40 بود كه در مرحله پس آزمون به ميزان 139/53 و 99/00 تغيير كرد. نتايج حاصل از آزمون تي زوجي بيانگر معني داري اختلاف ايجاد شده در وضعيت متغيرهاي خشم (39/68-) و تاب آوري (15/60+) در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پيش آزمون بوده است (0/05>p). نتيجه گيري: ميانگين خشم در ميان كاركنان بيشتر از متوسط بوده است كه نيازمند تدابير مناسب مي باشد. با توجه به اثربخشي مداخله خنده درماني كاتاريا، توصيه مي شود كه اين مداخله در برنامه هاي آموزشي و توانمند سازي كاركنان گنجانده شود تا زمينه براي بهبود وضعيت رواني آنان فراهم شود.

Background and Objectives: Anger and resilience are the psychological components that arise in the stressful conditions of the working environment. Kataria laughter therapy with physical and mental effects can change the mental status of the individual. In this study, the effect of Katariya laughter therapy on anger and resilience of petrochemical personnel of Jam Aslouyeh in 2017 was investigated. Subjects and Methods: This is a quasi-experimental study with pretest and post-test design. Seventy people were selected based on inclusion and exclusion criteria. Data were gathered using a threepart questionnaire (demographic information, Spielberger anger questionnaire, and Conner and Davidson Resilience Questionnaire). The intervention included eight sessions, each of 1.5 h duration. Data was analyzed using SPSS-v22 software. Results: The mean of anger and resilience in the pre-test phase were 179.21 and 83.40, respectively, which was reduced significantly in the post-test phase at 139.53 and 99.00, respectively. The results of paired t-test showed significant differences in the status of anger (- 39.68) and resiliency (+15/60) in the post-test phase compared to the pre-test stage (P <0.05). Conclusion: The mean of anger among employees is more than average, which requires appropriate measures. Given the effectiveness of Kataria laughter therapy intervention, it is recommended that this approach be included in training courses and staff development programs to provide conditions for improving their mental status.