طبقات اجتماعي در متون ديني و غيرديني ايران باستان

The Social Classes in Religious and Un-Religious texts in the Ancient Iran

در ايران باستان بنا بر سنتي ديرينه جامعه به سه يا چهار طبقه تقسيم مي‌شد. صاحب‌نظران بر اين باورند كه اين ميراث مشترك به دوران هندواروپايي برمي‌گردد كه رد پاي آن را مي‌توانيم در جوامع و باورهاي اقوام هندواروپايي بيابيم. بررسي منابع حاكي از وجود طبقات مختلفي در جامعه ايران باستان بوده است ازجمله‌ي اين طبقات روحانيون، جنگجويان، دبيران، كشاورزان و صنعتگران بوده است. اما موضوعي كه مهم است، اينكه آيا اين تقسيم‌بندي بر پايه باورهاي مذهبي و خدايان آنان حاصل‌شده و يا عاملي اجتماعي هم در آن دخيل بوده است. تقسيم‌بندي طبقات اجتماعي در متون ديني و غيرديني چه تفاوتي باهم داشته است. ازآنجاكه بيشتر اطلاعات و داده‌هاي ما از متون ديني و غيرديني ايران باستان است، در پي يافتن منشأ اين تقسيم‌بندي و چگونگي اين تقسيم‌بندي در تاريخ ايران باستان هستيم.

In the ancient Persia, society was divided into three or four classes based on more ancient tradition. According to some scholars, this common legacy originates in the Indo-Europen period, traces of which can be found in the Indo-European societies and beliefs. It is important to find the fact that whether these classes were related to a religious belief and gods or they were brought about by a social role. What differences had the social classes in religious and non religious texts. Since most information of the classes refers to the texts in the Sasanian period, we are trying to find the division process in ancient Iran.